środa, 12 marca 2014

"Marzyciele i pokutnicy" - przestroga dla marzycieli

Jaka jest cena naszych marzeń? Czy nie jest ona zbyt wygórowana? Na te pytania odpowiada zbiór "Marzyciele i pokutnicy" Krzysztofa Spadły.

Na pewno każdy zna powiedzenie: uważaj, o czym marzysz, bo może się spełnić. Marzenie mogą obrócić się przeciwko nam. Przeistoczyć się w coś, czego tak naprawdę nie chcieliśmy. Pewien człowiek marzył o nowym samochodzie, jednak nie miał 60 tysięcy złotych. Pragnął tego tak usilnie, że los mu postanowił pomóc. Pewnego dnia, jego żona zginęła w wypadku. Okazało się, że miała polisę na życie właśnie na kwotę, która była potrzebna na zakup samochodu. Jak można się spodziewać, nie tego chciał ten mężczyzna. Jak widać, zdarza się, że musimy słono zapłacić za nasze marzenia. Jak jest ich cena, dowiedzieli się bohaterowie antologii Krzysztofa Spadły.

"Marzyciele i pokutnicy" to zbiór 10 opowiadań z kilku gatunków fantastyki (horror, fantasy, science-fiction), obyczajówki oraz thrillera. Tematyka jest różnorodna, ale jeden motyw przewodni - marzenia, za które trzeba odpokutować. Choć opowiadania te dzieją się we współczesnej Polsce, to skrywają w sobie mroczne oblicze świata.

Najbardziej spodobało mi się opowiadanie "Piękno Morfeusza". Głównym bohaterem jest sfrustrowany mąż i ojciec, który prowadzi pamiętnik i opisuje w nim swoje nieszczęście. Nie jest zadowolony z rodzinnego życia, ze swojej pracy, pragnie zmian. Jednak, gdy jego marzenie się spełnia, nie do końca potrafi sobie z tym poradzić... Jawa miesza się ze snem, a namiętność z obłędem. Zakończenie jest niezwykłe i przerażające.

Innym opowiadaniem, które zapadło mi w pamięć są "Kopacze", które można zaliczyć do gatunku grozy. Głównymi bohaterami są dwaj przyjaciele Kicha i Ptaku, których łączy nie tylko miejsce urodzenia, wspólne szkoły, lecz także pasja, jaką jest... kopanie w piachu. W szkole średniej dołącza do nich Rudy, który lubi zbierać starocia. Ta znajomość nie przyniesie niczego dobrego... Dużym walorem są dialogi napisane gwarą młodzieżową, dzięki czemu stają się bardziej wiarygodne oraz potęgowanie napięcia. Zakończenie jest dość tajemnicze, gdyż niektóre elementy nie zostają dopowiedziane. Czytelnik musi polegać na własnej wyobraźni i snuć domysły.

Do refleksji skłoniło mnie opowiadanie "Szczęściarz", które można uznać za obyczajówkę. Główny bohater i zarazem narrator osiągnął zawodowy sukces. Ma własną, dobrze prosperującą firmę, nowy samochód, duży dom, daczę na Mazurach. Ale czy jest tak naprawdę szczęśliwy? Odpowiedź na to pytanie znajduje za sprawą pewnego człowieka, którego spotyka na swojej drodze...

Natomiast najbardziej zmęczyło mnie opowiadanie "Oczy", w który pokazane, jest jakie mogą być skutki noszenia okularów z antyrefleksem. Jak dla mnie utwór ma przydługi wstęp opisujący badania okulistyczne oraz wybór oprawek. Być może na moją ocenę wpływa fakt, że dla mnie nie jest to nic pasjonującego, raczej to konieczność, którą przechodzę od 22 lat. Tym bardziej dziwi mnie niesamowity entuzjazm bohatera, że będzie nosił okulary. Zachowuje się podobnie, jak osoby, które nie mają problemów ze wzrokiem, ale noszą zerówki, by wyglądać atrakcyjniej/poważniej/modnie (według uznania). Na szczęście pod koniec coś zaczyna się dziać, pojawiają się zjawiska nadprzyrodzone. Plusem jest narracja pierwszoosobowa, która sprawia, że możemy poznać przemyślenia bohatera na temat nieprawdopodobnej i nieco przerażającej historii, jaka go spotkała. Trzeba przyznać, że zakończenie jest zaskakujące.

Jak na debiut jest naprawdę dobrze, choć oczywiście poziom opowiadań jest różny. Niektóre czyta się jednym tchem, inne bardzo się dłużą, ale tak zazwyczaj bywa z antologiami. Język jest lekki i bardzo plastyczny, w niektórych miejscach należy się przygotować na mocne opisy. Co więcej, autor zastosował mowę potoczną (np. bite pół roku, podpucha, klamoty), która sprawiają, że historie stają się bardziej wiarygodne (szczególnie, gdy narracja jest pierwszoosobowa). Polecam ten zbiór miłośnikom opowiadań z elementami paranormalnymi, a także z gatunku horrorów, fantasy oraz science-fiction.

Krzysztof Spadło (ur. 1967) jest polskim pisarzem. Jak sam mówi o sobie jest łowcą wrażeń i kolekcjonerem miłych wspomnień, któremu pisanie sprawia frajdę. Zadebiutował w 2012 roku zbiorem opowiadań "Marzyciele i Pokutnicy". Na swoim koncie ma także powieść "Skazaniec. Tom 1".














Autor: Krzysztof Spadło
Tytuł: "Marzyciele i pokutnicy"
Ilość stron: 344
Oprawa: miękka







po polsku
Marzyciele i pokutnicy [Krzysztof Spadło]  - KLIKAJ I CZYTAJ ONLINE

po angielsku
The Dreamers and the Panitents [Krzysztof Spadło]  - KLIKAJ I CZYTAJ ONLINE




Książka przeczytana w ramach wyzwań:

Czytam fantastykę II
Czytamy polecane książki (przez Ewę Książkówkę)
Debiuty pisarskie
Europa da się lubić (I poziom - Polska)
Historia z trupem
Jasna Strona Mocy (344 strony)
Od A do Z (tytuł na O)
Polacy nie gęsi II (wspomnienia z dzieciństwa, motyw przyjaźni)
Pod hasłem (bez spacji)
Przeczytam tyle, ile mam wzrostu (2,5 cm)
Rekord 2014 (33)
W prezencie (M, A, R oraz KU)
W 200 książek dookoła świata (Polska)
W prezencie II (M, A, R oraz KU)




41 komentarzy:

  1. Książka może okazać się miłą odmianą :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Be careful what you wish for ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To pierwsze co mi się nasunęło po przeczytaniu pierwszego akapitu. Książki raczej nie przeczytam, bo opowiadań nie lubię (oczywiście robię wyjątki, ale bardzo rzadko).

      Usuń
    2. Masz dobre skojarzenia. Rozumiem i nie namawiam :)

      Usuń
  3. Wystarczyło mi: "marzenia, które trzeba odpokutować" - jest... grzechu warta :))) haha

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Widzisz, wiem, jak Cię zachęcić do lektury. Masz rację, jest ;)

      Usuń
  4. Książkę czytałam i chociaż zazwyczaj nie przepadam za antologiami, to w tym przypadku byłam oczarowana. To naprawdę świetny debiut, zaś najnowsza powieść autora (Skazaniec) jest jeszcze lepsza. Polecam ją poznać, choćby dziś. Zresztą można tę książkę dostać w zamian za recenzje. Szczegóły u mnie na blogu, jak coś.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Mnie też niektóre opowiadania z tej antologii oczarowały. Dzięki za info, ale na "Skazańca" (w wersji papierowej) zapisałam się w Obiegu zamkniętym :)

      Usuń
  5. Pamiętam ten zbiór. :) Mam o nim podobne zdanie do Twojego. :) Jak na debiut jest naprawdę dobrze. :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Widzę, że mamy podobny czytelniczy gust ;)

      Usuń
  6. Nie przepadam za opowiadaniami, ale spodobał mi się wspólny wątek o marzeniach. Trochę jak w "Sklepiku z marzeniami" Kinga. Za niektóre trzeba zapłacić zbyt dużą cenę.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja też nie jestem ich wielka fanką, ale czasem czytam. "Sklepiku z marzeniami" jeszcze nie czytałam, ale planuję :)

      Usuń
  7. Tym razem nie dla mnie :/
    zapraszam do mnie, zaczytan-a.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  8. Po przeczytaniu "Skazańca" przymierzam się do innych książek Pana Krzysztofa. Zbiory opowiadań lubię jako odskocznię od kilkuset stronicowych powieści. Na pewno się rozejrzę.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. "Skazaniec" dopiero przede mną, ale mam nadzieję, że się na niego doczekam. Co do tego zbioru to możesz się zgłosić po niego do Obiegu zamkniętego :)

      Usuń
  9. Ostatnio bardzo dobrze czyta mi się opowiadania. A gatunki także zachodzą na te, które mnie najbardziej interesują. Temat przewodni wydaje się rewelacyjny. Z opowiadaniami już tak jest, że często są nierówne. Ale mimo wszystko chętnie sięgnę.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Cieszę się, że udało mi się Cie zachęcić. I mam nadzieję, że ten zbiór przypadnie Ci do gustu :)

      Usuń
  10. Ciekawy temat i zachęcająca recenzja. Czasem lubię poczytać opowiadania - są idealne do autobusu :-), aby można się było na czas oderwać od książki.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Rzeczywiście tematyka ciekawa, autor miał fajny pomysł. Ja czytam w komunikacji miejskiej zarówno opowiadania jak i powieści ;)

      Usuń
    2. Ja również, chociaż muszę przyznać, że przy książce "Cień wiatru" zdarzyło mi się przejechać przystanek, na którym miałam wysiąść :-)

      Usuń
    3. Ja czytając "Przegląd końca świata. Feed", o mało nie przejechałam stacji metra ;)

      Usuń
  11. A ja znowu podziękuję - opowiadania jednak nie dla mnie :(

    OdpowiedzUsuń
  12. Nie oceniajmy ksiażki po okładce... nie oceniajmy... cholera. Przecież ta okładka do mnie mówi! Krzyczy "kup mnie, przeczytaj mnie! Opowiadania są fajne kiedy ma się mało wolnego czasu - a ostatnio akurat tak mam.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. A mnie ta okładka akurat niezbyt się podoba. Za to rekompensuje ją ciekawa treść :) Ale skoro ta książka do Ciebie mówi, to nie masz innego wyjścia, musisz ją przeczytać :)

      Usuń
  13. Ja noszę okulary z antyrefleksem... zaczynam się teraz zastanawiać, czy nie przerzucić się na soczewki - wolę dostać zapalenia rogówki i oślepnąć, niż dać się złapać jakimś nadprzyrodzonym siłom :P

    Ogólnie lubię opowiadania, więc jak kiedyś moje marzenia się nie spełnią, to w ramach pociechy poczytam o nieszczęściu tych, którym się udało ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jak już wpadniesz w łapska owych sił, to nawet soczewki Ci nie pomogą ;)

      Myślę, że to dobre podejście :)

      Usuń
    2. Ale może chociaż nie przeszkodzą ;)

      Też tak myślę, zawsze warto się podbudować nieszczęściem innych ;)

      Usuń
    3. Raczej przeszkodzą, najlepiej nie nosić nic ;)

      Może nie tyle podbudować, co przekonać się, że czasem lepiej, gdy nasze marzenia się nie spełniają :)

      Usuń
  14. Recenzja dodana do Wyzwania od A do Z ;)

    OdpowiedzUsuń
  15. Bardzo ciekawy wpis. Pozdrawiam serdecznie.

    OdpowiedzUsuń
  16. Bardzo fajny wpis. Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  17. Bardzo fajny wpis. Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  18. Bardzo fajny wpis. Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  19. Bardzo fajny wpis. Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  20. Bardzo fajny wpis. Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  21. Super artykuł. Pozdrawiam serdecznie.

    OdpowiedzUsuń
  22. Super artykuł. Pozdrawiam serdecznie.

    OdpowiedzUsuń

Po przeczytaniu wpisu zostaw swój ślad (bez adresu swojego bloga oraz kryptoreklam - będą usuwane!). Dziękujemy za każdy komentarz :)