Czy miłośnicy legendy o Bazyliszku będą usatysfakcjonowani powieścią Grahama Mastertona?
Bazyliszek był mitycznym stworzeniem siejącym strach i grozę wśród mieszkańców Warszawy. Miał kształt koguta i krwawe ślepia, smocze skrzydła i ogon jaszczura. Skóra jego była żółto-brązowa i mocno pomarszczona. Nie dość, że jego wygląd przerażał ludzi, to jeszcze miał on potężną moc. Potrafił zmienić ludzi w kamień jednym spojrzeniem. Motyw ten wykorzystał Graham Masterton w jednej ze swoich powieści. Jak wiadomo autor ten pisze bardzo nierówno - raz genialnie, a innym razem poniżej przeciętnej. Jak wobec tego wypadł "Bazyliszek"?
Profesor Nathan Underhill, naukowiec w Ogrodzie Zoologicznym oraz doktor Christian Zauber, dyrektor Domu Spokojnej Starości Murdstone, niezależnie od siebie próbują wyhodować mityczne istoty, które pomogłyby zrewolucjonizować medycynę. Jednak ich metody działania są diametralnie różne. Underhill chce stworzyć gryfa, by uzyskać zarodkowe komórki macierzyste, które mgłyby pomóc w leczeniu wielu chorób. Natomiast Zauber chce stworzyć bazyliszka i używa do tego alchemii i czarnej magii.
Tymczasem w Domu Spokojnej Starości Murdstone dzieją się tajemnicze rzeczy, które Nathan z żoną Grace próbują wyjaśnić. Niestety ich nocna wyprawa kończy się tragedią, a Zauber ucieka... do Krakowa. Czy uda się powstrzymać szaleńca przed realizacją przerażającego planu?
Powieść czyta się w miarę szybko, jednak ma wiele niedociągnięć. Przede wszystkim autor za bardzo puścił wodze fantazji i postanowił nie trzymać się legendy o bazyliszku albo jej nie znał. W każdym razie przedstawia go zupełnie inaczej: Oczy stwora początkowo lśniły blado, jak dwa białe światełka widziane przez grube warstwy brudnych firan. Bardzo szybko zaczęły się jednak rozjaśniać, aż wreszcie ich blask stał się oślepiający. (...) Był dokładnie taki sam jak jego koszmarze. Wysoki, zwalisty i przygarbiony, czarne rogi sięgały sufitu. Istota była opatulona grubą warstwą czarnych szmat, spod których wystawały szpony i pokryte łuskami czarne stopy. Jego oczy były małe i blade, identyczne jak w koszmarze. Smród był wszechogarniający i tak obrzydliwy, że łzy stanęły mu w oczach. W dodatku przeniósł bazyliszka, kojarzonego od wieków z Warszawą, do Krakowa. Moim zdaniem, jeśli zdecydował się na polski akcent w swojej powieści, to powinien trzymać się tradycji.
Kolejnym minusem jest sama intryga, która jest szyta grubymi nićmi. Jakoś trudno było mi uwierzyć w tę historię, która przypominała bardziej fantasy niż horror. Niby zakończenie było zaskakujące, ale jakieś takie niepoważne. W sumie do całej książki należy podchodzić z przymrużeniem oka. Czytałam te książkę bardziej jako komedię niż horror. I wciąż myślałam, ale głupoty wypisuje autor. Myślę, że zabrakło mu pomysłu. Warto wspomnieć, że "Bazyliszek" doczekał się kontynuacji - "Noc gargulców" (także z Krakowem w tle), ale raczej się nie skuszę.
Zdecydowanie nie polecam tej powieści, szkoda czasu. Chyba, że ktoś ją chce przeczytać dla śmiechu, a nie dla chwili grozy. Jest kilka dużo lepszych powieści Grahama Mastertona, np. "Walhalla" czy "Sfinks". I te gorąco polecam.
Profesor Nathan Underhill, naukowiec w Ogrodzie Zoologicznym oraz doktor Christian Zauber, dyrektor Domu Spokojnej Starości Murdstone, niezależnie od siebie próbują wyhodować mityczne istoty, które pomogłyby zrewolucjonizować medycynę. Jednak ich metody działania są diametralnie różne. Underhill chce stworzyć gryfa, by uzyskać zarodkowe komórki macierzyste, które mgłyby pomóc w leczeniu wielu chorób. Natomiast Zauber chce stworzyć bazyliszka i używa do tego alchemii i czarnej magii.
Tymczasem w Domu Spokojnej Starości Murdstone dzieją się tajemnicze rzeczy, które Nathan z żoną Grace próbują wyjaśnić. Niestety ich nocna wyprawa kończy się tragedią, a Zauber ucieka... do Krakowa. Czy uda się powstrzymać szaleńca przed realizacją przerażającego planu?
Powieść czyta się w miarę szybko, jednak ma wiele niedociągnięć. Przede wszystkim autor za bardzo puścił wodze fantazji i postanowił nie trzymać się legendy o bazyliszku albo jej nie znał. W każdym razie przedstawia go zupełnie inaczej: Oczy stwora początkowo lśniły blado, jak dwa białe światełka widziane przez grube warstwy brudnych firan. Bardzo szybko zaczęły się jednak rozjaśniać, aż wreszcie ich blask stał się oślepiający. (...) Był dokładnie taki sam jak jego koszmarze. Wysoki, zwalisty i przygarbiony, czarne rogi sięgały sufitu. Istota była opatulona grubą warstwą czarnych szmat, spod których wystawały szpony i pokryte łuskami czarne stopy. Jego oczy były małe i blade, identyczne jak w koszmarze. Smród był wszechogarniający i tak obrzydliwy, że łzy stanęły mu w oczach. W dodatku przeniósł bazyliszka, kojarzonego od wieków z Warszawą, do Krakowa. Moim zdaniem, jeśli zdecydował się na polski akcent w swojej powieści, to powinien trzymać się tradycji.
Kolejnym minusem jest sama intryga, która jest szyta grubymi nićmi. Jakoś trudno było mi uwierzyć w tę historię, która przypominała bardziej fantasy niż horror. Niby zakończenie było zaskakujące, ale jakieś takie niepoważne. W sumie do całej książki należy podchodzić z przymrużeniem oka. Czytałam te książkę bardziej jako komedię niż horror. I wciąż myślałam, ale głupoty wypisuje autor. Myślę, że zabrakło mu pomysłu. Warto wspomnieć, że "Bazyliszek" doczekał się kontynuacji - "Noc gargulców" (także z Krakowem w tle), ale raczej się nie skuszę.
Zdecydowanie nie polecam tej powieści, szkoda czasu. Chyba, że ktoś ją chce przeczytać dla śmiechu, a nie dla chwili grozy. Jest kilka dużo lepszych powieści Grahama Mastertona, np. "Walhalla" czy "Sfinks". I te gorąco polecam.
Graham Masterton (ur. 1946) jest szkockim pisarzem, specjalizującym się w horrorach i thrillerach. Pracował w "Mayfair" oraz "Penhouse". Zadebiutował w 1976 roku powieścią "Manitou". Od tamtej pory napisał ponad 100 książek. W swoim dorobku ma m.in. kilka cykli - Manitou, Rook czy Wojownicy Nocy.
Małe sprostowanie: okazuje się, że jeden bazyliszek żyje w Krakowie. Choć nie sądzę, by autor miał go na myśli. Zachęcam do obejrzenia galerii: Bazyliszek w Krakowie. Zobaczcie tego potwora ;)
Autor: Graham MastertonTytuł: "Bazyliszek"
Ilość stron: 288
Oprawa: miękka
Książka przeczytana w ramach wyzwań:
Czytamy polecane książki (przez Łukasza)
Czytamy serie wydawnicze (Horror - wydawnictwo Rebis)
Klasyka horroru
Trójka e-pik (horror)
Wyzwanie miejskie (Kraków)
Czytalam ta ksiazke i moim zdaniem warto ja przeczytac oraz jej kontynuacje "noc gargulcow"
OdpowiedzUsuńMoim zdaniem autor przekombinował ;)
UsuńPamiętam że czytałem jakie opowiadanko Mastertona z gargulcami, ale akcja była chyba osadzona gdzieś w Niderlandach. Niestety jedyną wskazówką co do tytułu tego opowiadania jaką mogę dać, jest to, że było ono strasznie słabe :P
OdpowiedzUsuńNie znam tego opowiadania. Ale skoro słabe, to nie będę go szukać ;)
UsuńNa pewno nie będę usilnie szukać tej książki, najpierw chcę zapoznać się z tymi lepszymi powieściami Mastertona. Pewnie jak mi się spodobają to wezmę się i za te gorsze, ale to dopiero w przyszłości :)
OdpowiedzUsuńMyślę, że to dobry plan :) Po co się zniechęcać do autora słabszymi książkami :P
UsuńHmm, jakoś mnie nie ciągnie, gdybym była mieszkanką Krakowa, to bym się troszkę oburzyła :DDDD:P.
OdpowiedzUsuńI słusznie. Ja się oburzyłam jako mieszkanka Warszawy, że zabrano nam bazyliszka, jak mają smoka wawelskiego :P
Usuń:P Cała Polska burzy się ;)
UsuńTo prawidłowa reakcja :P
UsuńCiekawy motyw, chociaż życzyłabym sobie, by był bardziej dopracowany:) Coś jednak jest w Krakowie, że inspiruje zagranicznych twórców - ostatnio dowiedziałam się, że Chattam ma napisać powieść, której akcja będzie toczyć się w grodzie Kraka:)
OdpowiedzUsuńLubie takie motywy w powieściach, pod warunkiem, że autorzy trzymają się podań, a nie wymyślają jakieś cuda. To prawda, Kraków jest magiczny. To będę musiała przeczytać :)
UsuńMoże pomylił bazyliszka ze smokiem wawelskim? :P
OdpowiedzUsuńPewnie tak :P
UsuńZdawało mi się, że to wczoraj komentowałam w nocy, ale chyba... widać nie ;) No, kolejny tytuł do odhaczenia, i dobrze wiedzieć, bo ja nigdy fanką GM nie byłam i fenomenu tegoż nie kumam.
OdpowiedzUsuńMoże się nie zapisało ;) Dobrze zrobisz, jest tyle ciekawszych książek tego autora . Ja lubię Mastertona, ale nie jest to bezgraniczna sympatia :P
UsuńCóż, to całkiem miło, że wspomina o czymś "naszym", ale może faktycznie pomylił bazyliszka ze smokiem. :-P
OdpowiedzUsuńByć może, albo chciał być innowacyjny ;)
UsuńCóż, nie czytałam Bazyliszka, ale mnóstwo innych powieści autora. Szczerze mówiąc, uważam go za bardzo nierównego, bo jedne są świetne inne nie. Chyba jednak zrezygnuje z pomysłu przeczytania tej powieści ;)
OdpowiedzUsuńM.
Ja też uważam, że jest bardzo nierówny. Czytałam kilka książek świetnych, inne przeciętne. I słusznie ;)
UsuńJeszcze nie zawiodłam się na prozie Mastertona, więc muszę sama się przekonać do tej powieści.
OdpowiedzUsuńByć może odnajdziesz w niej jakieś plusy :)
Usuńtak! ten autor zdecydowanie ma dobre i złe książki...pewnie zostawię ją sobie na koniec, bo czytam jego powieści całkiem sporo! Nie było mnie ale wróciłam już dodaję recenzję do Wyzwania: Czytamy Polecane książki;) Pozdrawiam ciepło i zapraszam do siebie;)
OdpowiedzUsuńZgadzam się :) Myślę, że to dobry pomysł - najpierw lepsze powieści, potem gorsze ;)
UsuńMiałam na nią ochotę, ale chyba sobie odpuszczę i skusze się na jakąś inną jego książkę.:)
OdpowiedzUsuńTak będzie najlepiej :)
UsuńDzięki za cynk! Coś ostatnio pana Mastertona wena opuściła. Kilka ostatnich jego książek, które przeczytałam wrażenia najlep0szego też na mnie nie zrobiło.
OdpowiedzUsuńTa książka jest sprzed kilku lat. Ale w domu mam "Panikę", jedną z najnowszych książek. Niedługo przekonam się, czy jest lepsza :)
UsuńJa Mastertona uwielbiam, ale np "Sfinks" moim zdaniem był słaby. Tę przeczytam, tylko muszę iść do biblio, bo wzięłam jedynie Noc Gargulców ostatnio.
OdpowiedzUsuńMnie się podobał. Choć nie tak bardzo jak "Walhalla". I był zdecydowanie lepszy od "Bazyliszka" ;)
UsuńBardzo lubię twórczość Mastertona. to jeden z moich ulubionych pisarzy grozy. Szkoda jednak, że powyższa książka nie spełniła twoich oczekiwań. Sam również ją mam, lecz jeszcze nie czytałam a teraz to już w ogóle poczułam zniechęcenie ;(
OdpowiedzUsuńSkoro masz tę książkę, to przeczytaj. Może znajdziesz w niej jakieś plusy ;)
UsuńNo to ja chyba też na to nie "polecę"... :D Ale tą "Valhallą" mnie zaciekawiłaś i to bardzo! A czytałaś już "Zaklętych"? Dobry horror! :)
OdpowiedzUsuńI słusznie, że się nie skusisz. "Walhalla" warta przeczytania ;) Nie, nie czytałam, ale będę miała na uwadze :)
Usuń