"Starsi Panowie Dwaj" - kompendium (nie)wiedzy

"Starsi panowie, Starsi panowie. Starsi panowie dwaj... Już szron na głowie i nie to zdrowie. A w sercu ciągle maj" - śpiewali Jeremi Przybora i Jerzy Wasowski, o których wydana została książka "Starsi Panowie Dwaj" Moniki i Grzegorza Wasowskich.

Kabaret Starszych Panów, założony przez Jeremiego Przyborę i Jerzego Wasowskiego, był jednym z najpopularniejszych programów rozrywkowych w Polsce. Występowali w nim m.in.: Irena Kwiatkowska, Barbara Krafftówna, Kalina Jędrusik, Krystyna Sienkiewicz, Wiesław Gołas, Wiesław Michnikowski, Edward Dziewoński i Bohdan Łazuka. Przybora pisał teksty, zaś Wasowski komponował melodie. Ich piosenki są ponadczasowe i "dobre na wszystko", a ich gagi bawią i wzruszają do dziś. I właśnie o tych niezwykłych artystach powstała książka "Starsi Panowie Dwaj".

"Starsi Panowie Dwaj. Kompendium niewiedzy" to przegląd największych dokonań twórców Kabaretu Starszych Panów. Książka ta dotyczy jedynie współpracy Jeremiego Przybory i Jerzego Wasowskiego, która miała miejsce w latach 1948-1983 - nie znajdzie się w niej indywidualnej twórczości każdego z tych Panów. Podstawą tej publikacji były ocalałe taśmy telewizyjne i filmowe, ocalałe taśmy radiowe oraz oryginalne scenariusze, książki i nuty.

Pomikołajkowy konkurs książkowy!!!

Zapraszam Was na konkurs, który miał się pojawić wczoraj. Niestety święty Mikołaj stracił poczucie czasu ;)

Z okazji spóźnionych mikołajek wraz z Domem Wydawniczym PWN zapraszam Was do wzięcia udziału w moim konkursie. Do wygrania są dwie nowe książki, które mi się zdublowały: 

- "Łowca" Zbigniewa Lubienieckiego (moja recenzja)
- "Trupiarz" Iana Weira

Oto nagrody:

Co trzeba zrobić, by zdobyć jedną z nich?

Najlepsze powieści kryminalne 2014 roku

(Wpis bierze udział w przedświątecznym konkursie dla blogerów)

Postanowiłam dziś zrobić zestawienie najlepszych powieści kryminalnych 2014 roku. Oczywiście będzie to notka całkowicie subiektywna.

W założeniu wpis powinien dotyczyć "najlepszego kryminału wydanego w Polsce w bieżącym roku", ale trudno mi się zdecydować na jeden tytuł. Dlatego będzie to moje top 5 (kolejność nieprzypadkowa).

Zabawne kwiatki z wyszukiwarki [12]

Po raz ostatni w tym roku postanowiłam sprawdzić, jak czytelnicy trafiają na mojego bloga. Wydawałoby się, że wystarczy wpisać jego nazwę do wyszukiwarki. Ale nie zawsze to takie oczywiste. Czasem można trafić przez przypadek, gdyż Google potrafi płatać figle. Jakie wyniki pokazał tym razem?

Czym jest "Sanktuarium śmierci"?

Międzynarodowa intryga, makabryczne mordy i niebezpieczne śledztwo - tego można spodziewać się po "Sanktuarium śmierci" Dariusza Rekosza.

Dariusza Rekosza kojarzyłam dotychczas z Targami Książki w Krakowie, jednak do tej pory nie czytałam żadnej jego książki. Co więcej, myślałam, że pisze tylko dla dzieci, bo zwykle widywałam Go na stoiskach z literaturą dla młodych czytelników. Jednak niedawno napotkałam jego kryminał "Sanktuarium śmierci", postanowiłam go przeczytać.

Głównym bohaterem jest nadkomisarz Maciej Szwerman, dociekliwy i nigdy nie dający za wygraną policjant. Zostaje on wezwany na gdański basen Rusałka, na którym popełniono brutalne morderstwo. Nieboszczyk był pozbawiony gałek ocznych, a jego twarzy w żaden sposób nie można było rozpoznać.

"Emancypantki" - genialna powieść Prusa

"My, kobiety, pojmujemy bohaterstwa, których świat nie uznaje..." - przyznaje bohaterka "Emancypantek" Bolesława Prusa.

Bardzo lubię Bolesława Prusa, pisarza doby pozytywizmu. Kojarzy się on głównie z powieścią "Lalka" i nowelami "Antek", "Kataryna", "Kamizelka", które poznaje się w szkole. Jednak napisał on wiele innych wartych uwagi utworów. Na studiach miałam okazję poznać - "Faraona", "Placówkę", "Dzieci" oraz "Emancypantki". I właśnie ten ostatni tytuł postanowiłam sobie przypomnieć po latach.

"Emancypantki" to powieść społeczno-obyczajowa dziejąca się w II połowie XIX wieku. Główną bohaterką jest Magdalena Brzeska, młoda i naiwna altruistka pochodząca z niewielkiego miasteczka Iksinów. Początkowo pracuje ona na pensji pani Latter, kobiety, która sama musi walczyć o byt, a jednocześnie poddaje się tyranii swoich dzieci. Jednak gdy popada w kłopoty finansowe, dziewczyna musi przenieść się z powrotem na prowincję, na której zaczyna głosić swoje poglądy na temat emancypacji kobiet. Jednak nie trafiają one na podatny grunt i musi szukać nowego miejsca w świecie.

Moje książkowe nawyki

Dziś chciałabym podzielić się z Wami moimi nawykami książkowymi. Do powstania tego posta zainspirowała mnie Dominika Br.

Zabawa ta robi się coraz bardziej popularna na blogach. A pytania wydały mi się ciekawe, dlatego postanowiłam na nie odpowiedzieć. Zapraszam do lektury.

"Od niewoli do niewoli" - wywiad rzeka z Andrzejem Rosiewiczem

"Żyjemy w niewoli nieuświadomionej (...) Nie ma też świadomości, że w stosunku do Zachodu mamy duże zaległości, za które odpowiada ekipa rządząca, która zmarnowała szanse, jakie mieliśmy" - przyznaje Andrzej Rosiewicz w książce "Od niewoli do niewoli".

Andrzej Rosiewicz kojarzy mi się głównie z piosenkami "Najwięcej witaminy", "Chłopcy radarowcy", "Biały bal" i "Czterdziestolatek" oraz dużą złotą muszką, którą zakładał na swoje występy. W tym roku postanowił wydać książkę "Od niewoli do niewoli".

"Od niewoli do niewoli" to wywiad rzeka z Andrzejem Rosiewiczem, przeprowadzony przez Michała Krajskiego. Artysta opowiada o genezie swoich piosenek i niestety przy okazji przemyca swoje poglądy polityczne i patriotyczne. Książka podzielona została na 11 rozdziałów, których tytuły to nazwy piosenek tego artysty, m.in. "Samba wanna blues" - jak było w Sopocie i Opolu, "Poleczka pałeczka" - o sympatii do milicji oraz "Życie to interes" - koniec poprawności politycznej.

"Wyspa na prerii", czyli współczesny Dziki Zachód

"Dotychczas pisałem książki o Indianach z Amazonii - było dziko i egzotycznie. Ta jest o kowbojach z Arizony, i też jest dziko i egzotycznie" - przyznaje Wojciech Cejrowski w "Wyspie na prerii".

Na początku muszę przyznać, że bardzo lubię programy Wojciecha Cejrowskiego "Boso przez świat". Potrafi tak interesująco opowiadać nawet o najodleglejszych zakątkach świata. Co ciekawe, jakoś do tej pory nie miałam okazji czytać jego książek (mimo że "Gringo" stoi na półce już długo i czeka aż się za niego zabiorę). Jednak gdy zobaczyłam "Wyspę na prerii", wprost nie mogłam się jej oprzeć.

"Wyspa na prerii" to niezwykła opowieść o życiu w Arizonie, na prerii, która wcale nie jest taka spokojna, jak się wydaje. Dziki Zachód dawno przestał być dziki, ale mieszkańcy prerii wciąż o tym zapominają. Preria jest trochę dzika, trochę niepiśmienna. Nie jest zacofana. Po prostu poszła w inną stronę niż nasza cywilizacja. Warto wspomnieć, że książka została podzielona na 5 części: Księga blachy, drewna i traw, Księga kurzu, gwoździ i rdzy, Księga kąśliwości, Księga kopyt oraz Księga traw.

"Fotografomannia" - obrazki autobiograficzne Wojciecha Manna

"Fotografomannia" Wojciecha Manna to zbiór wspomnień w formie albumu ze zdjęciami opatrzonymi zabawnymi komentarzami słynnego dziennikarza muzycznego i legendy polskiego radia.

Wojciecha Manna nie trzeba chyba nikomu przedstawiać. To znany dziennikarz, autor tekstów piosenek, redaktor Programu III Polskiego Radia oraz wieloletni prowadzący programy "Szansa na sukces" czy "MdM". Napisał ostatnio kolejną książkę - "Fotografomannia".

"Fotografomannia. Obrazki autobiograficzne" to zbiór fotografii z różnych okresów życia Wojciecha Manna, wraz z zabawnymi komentarzami. Książka została podzielona na 5 rozdziałów: Pojazdy (przeróżne środki transportu Manna), Stylizacje (ewolucja wizerunku Manna przez lata), Zajęcia obowiązkowe (zdjęcia związane z pracą), Odległe zakątki (zdjęcia z podróży), A mogło być tak (zupełnie inna historia zdjęć - takie co by było gdyby).

"Ofiara" czy femme fatale?

(Wpis bierze udział w przedświątecznym konkursie dla blogerów na ZwB)

"Ofiara" Pierre'a Lemaitre'a to ostatnia część trylogii o Camille'u Verhoevenie, niezwykle inteligentnym i charyzmatycznym inspektorze paryskiej policji.

Podobno za przełomowe uważa się takie wydarzenie, które wywraca do góry nogami twoje życie. Co gorsza, przeczuwamy ledwie jedną setną tego, co nas spotyka. I tak właśnie było w przypadku Camille'a Verhoevena, bohatera "Ofiary", który nawet nie przypuszczał, jak bardzo jego życie się zmieni za sprawą niefortunnego zabiegu okoliczności (a może świadomego działania).

Camille Verhoeven, inspektor paryskiej policji, sądził że jego pech już się skończył. Poznał kobietę, która wiele dla niego znaczy i wypełniła pustkę po stracie żony. Nie wie jednak, jak bardzo się mylił. Przekonuje się o tym w dniu pogrzebu swojego przyjaciela. I to już jest dla niego duży cios, jednak jak widać niewystarczający.

"Księgarenka w Big Stone Gap" - ryzykowne marzenie

"Księgarenka w Big Stone Gap" Wendy Welch to opowieść o przyjaźni, wspólnocie oraz nadzwyczajnej przyjemności z dobrej książki.

Marzeniem wielu moli książkowych jest otworzenie przytulnej księgarenki. Miejsca, w którym panowałaby wyjątkowa atmosfera. W takiej księgarence oprócz dobrej książki można by było dostać kawę, którąś delektowałoby się przy lekturze, a także podyskutować o książkach z innymi czytelnikami. Podobne marzenie mieli Wendy i Jack Welch, bohaterowie książki "Księgarenka w Big Stone Gap".

Wendy Welch i Jack Beck to kochające się małżeństwo, które postanowiło spełnić swoje największe marzenie - założyć księgarnię z używanymi książkami. Przeprowadzili się do obcego miasteczka Big Stone Gap i kupili tam edwardiański dom z pięcioma sypialniami i trzema łazienkami, z których tylko jedna działała, skrzypiącymi drewnianymi podłogami i przeciekającym dachem. To właśnie w nim miała powstać księgarenka ich marzeń o nazwie Opowieści Samotnej Sosny.

Niebezpieczny Wiedeń, czyli "Co się zdarzyło w hotelu Gold"

"Co się zdarzyło w hotelu Gold" Grzegorza Kozery nie jest typową powieścią kryminalną z wątkiem romansowym czy opowieścią o miłości z wątkiem kryminalnym.

Głównym bohaterem jest Antoni Topola, mężczyzna po czterdziestce, który jest w trakcie rozwodu oraz naukowiec mający kłopoty ze zrobieniem habilitacji. Ma wprawdzie romans z profesor Szymalą, ale bardziej z jej inicjatywy. Zresztą relacja ta ma szybko się rozpaść niczym domek z kart. A to wszystko przez zazdrość i zawiść.

Bowiem w dniu, w którym umiera Sylvia Kristel (gwiazda filmu "Emmanuelle"), Antoni otrzymuje propozycję nie do odrzucenia, która nie podoba się innym naukowcom. Ma pojechać do Wiednia na kongres naukowy zamiast profesora Jana Jareckiego, który ma zaplanowaną operację i odczytać jego referat. Historycy z całego świata mieli wygłosić wykłady i rozprawiać o emigracji europejskiej Żydów z dziewiętnastym i na początku dwudziestego wieku. Było dla mnie nieco dziwne, że spotkanie na podobny temat organizują akurat historycy kraju zasłużonego dla Holokaustu.

"Taka zabawna historia" - wywiad-rzeka z Krzysztofem Kowalewskim

"Osobiście nie czułem, że jestem nadzieją polskiego teatru" - wspomina swoje początki Krzysztof Kowalewski w książce "Taka zabawna historia".

Krzysztof Kowalewski jest jednym z najsłynniejszych polskich aktorów. Znany jest głównie z ról komediowych - m.in. Michała Romana z "Bruneta wieczorową porą", Jana Hochwandera z "Misia", komendanta milicji z "Wyjścia awaryjnego" czy Pułkownika Molibdena z "Rozmów kontrolowanych". Był także Rochem Kowalskim w "Potopie" oraz Onufrym Zagłobą w "Ogniem i mieczem". Niedawno postanowił wydać książkę o swoim życiu.

"Taka zabawna historia" to wywiad-rzeka przeprowadzona przez Juliusza Ćwielucha z Krzysztofem Kowalewskim. Książka podzielona jest na 19 krótkich rozdziałów, z których każdy dotyczy innego okresu jego życia. Aktor opowiada m.in. o byciu Żydem, kobietach, kolegach z planu, trasach kabaretowych oraz o swoich rolach.

"Polskie morderczynie" - wstrząsające historie zabójstw

Jakie są kobiety, które z zimą krwią zabiły lub zaplanowały ze szczegółami brutalne mordy, które wykonali za nich mężczyźni? Jakie były ich motywy? Skąd u nich taka agresja? Na te pytania próbuje znaleźć odpowiedź Katarzyna Bonda w książce "Polskie morderczynie".

Książka "Polskie morderczynie" zawiera 14 historii polskich morderczyń, które zgodziły się dobrowolnie i nieodpłatnie opowiedzieć o sobie i ujawnić swoje wizerunki.

Skąd pomysł na taką książkę? Pomysł napisania tej książki zrodził się kilka lat temu. Pracowałam wtedy jako sprawozdawca sądowy w jednym z ogólnopolskich dzienników. Przed warszawskim sądem toczyło się właśnie kilka procesów kobiet oskarżonych o zabójstwo. Sprawy były na tyle głośne, że codziennie ukazywały się relacje z rozpraw, media publikowały wizerunki oskarżonych, a po zapadnięciu kilku wyroków skazujących sąd wyraził zgodę na ujawnienie ich nazwisk - miało to być dodatkową karą za uczynione zło. Morderczynie były sławne. Ich zdjęcia i nazwiska ukazywały się obok informacji o życiu gwiazd filmowych. Katarzyna Bonda zaczęła zastanawiać się, jakie są, dlaczego zabiły, co wyróżnia je spośród innych kobiet, skąd wzięła się ich agresja? W ten sposób postanowiła napisać książkę.

"Życie jest piosenką", czyli muzyczne wspomnienia Jacka Cygana

"Na każdym spotkaniu autorskim, niezmiennie od lat, pada ze strony publiczności sakramentalne pytanie: Panie Jacku, czy najpierw jest tekst, czy najpierw jest muzyka" - przyznaje Jacek Cygan w swojej książce "Życie jest piosenką".

Jacek Cygan - to nazwisko kojarzy chyba każdy, kto lubi polską muzykę rozrywkową. Od lat współpracuje z wielkimi polskimi artystami, zarówno kompozytorami, jak i wykonawcami. Pisał lub nadal pisze teksty m.in. dla Seweryna Krajewskiego, Ryszarda Rynkowskiego, Andrzeja Zauchy, a także do kompozycji Krzesimira Dębskiego, Piotra Rubika, Grzegorza Turnaua. Jest autorem ponad 1000 piosenek, m.in. "Mały Elf" Haliny Frąckowiak, "Baw mnie" do filmu "Och Karol", "Pokolenie" zespołu Kombi, a nawet, ku mojemu zaskoczeniu - "Zakazany owoc" (utwór ten pamiętam z czasów szkoły podstawowej). Tym razem jednak postanowił napisać własne wspomnienia na temat muzyki - bo Jego życie jest piosenką.

Książka "Życie jest piosenką" to zbiór wspomnień Jacka Cygana dotyczących historii powstania jego najpopularniejszych tekstów oraz współpracy ze znanymi polskimi artystami. Skąd taki tytuł książki? Jak przyznaje autor: piosenka zdominowała moje życie, wypełnia je, stała się taką samą czynnością jak spanie, jedzenie i picie wina. Nie dziwi więc, że książka rozpoczyna się przygrywką, a nie wstępem, a poszczególne rozdziały zostały nazwane zwrotkami. Piosenki zostały podzielone na grupy: początek przygody; wielkie debiuty; kamienie milowe, kamyczki moll-owe; przebój na zamówienie; lustra czasu; piosenki dla dzieci oraz piosenki z ekranu.

Cykle książkowe na poprawę humoru :)

Dziś postanowiłam zaprezentować cykle książkowe, które poprawiają mi humor. Jest to odpowiedź na głosy czytelników zamieszczone pod tym wpisem.

Okazuje się, że nie tylko pojedyncze książki, lecz także całe cykle wydawnicze też mogą być remedium na wszelkie smutki i zmartwienia. To właśnie dzięki nim zapominamy o szarej rzeczywistości i zamiast spuszczać nos na kwintę, patrzymy optymistycznie na świat.

Zabawne kwiatki z wyszukiwarki [11]

Kolejny raz postanowiłam sprawdzić, jak czytelnicy trafiają na mojego bloga. Wydawałoby się, że wystarczy wpisać jego nazwę do wyszukiwarki. Ale nie zawsze to takie oczywiste. Czasem można trafić przez przypadek, gdyż Google potrafi płatać figle. Jakie wyniki pokazał tym razem?

"Zrób to w Warszawie!" - alternatywny przewodnik

"Zrób to w Warszawie!" Agnieszki Kowalskiej i Łukasza Kamińskiego to alternatywny przewodnik, w którym znalazły się ciekawe propozycje na spędzenie czasu w stolicy naszego kraju.

W Warszawie mieszkam od urodzenia i z wyjątkiem Krakowa nie zamieniłabym go na żadne inne miasto w Polsce. Przekonuje mnie do niego bogata oferta kulturalna, a szczególnie teatralna. Mniej podobają mi się korki i ciągły pośpiech, którego nie dostrzegam w innych częściach kraju. Zauważyłam nawet, gdy idę w innym mieście warszawskim rytmem, to ludzie dziwnie się patrzą, bo tam chodzi się wolniej. W dodatku stolica jest rozległa, dlatego przy ograniczonym czasie można przeoczyć wiele ciekawych miejsc podczas zwiedzania. Rozwiązaniem tego problemu może okazać się publikacja "Zrób to w Warszawie!" Agnieszki Kowalskiej i Łukasza Kamińskiego.

"Zrób to w Warszawie!" to alternatywny przewodnik po stolicy naszego kraju. To już trzecie wydanie tej publikacji - świadczy to o jej dużej popularności i zapotrzebowaniu na tego typu książki. Pierwsza edycja powstała 6 lat temu. Jak wspominają sami autorzy: Od tego czasu Warszawa zmieniła się diametralnie. Rozkwitła klubokawiarniami, zbliżyła się do Wisły, rozbuchała restauracjami i barami, eksplodowała festiwalami, wystawami i koncertami. Jest jak szalony kalejdoskop, co chwilę się zmienia, mieni różnymi kolorami. I to nas nieustająco fascynuje. Stąd właśnie wzięło się najnowsze "Zrób to w Warszawie!".

"Białe kruki" [przedpremierowo]

3 listopada ukaże się norweska powieść medyczna "Białe kruki" Christera Mjåseta. Autor ma na koncie bestsellerową powieść "Lekarz, który wiedział za dużo".

Głównymi bohaterami najnowszej powieści Christera Mjåseta są Mathias Grande, Thea Michelsen i Werner Schlunk - młodzi lekarze-asystenci pracujący na Oddziale Neurochirurgii Szpitala Haukeland w Bergen. Ich życie prywatne podporządkowywane jest do morderczych dyżurów, podczas których muszą się wykazać i udowodnić, że wybór tego zawodu nie był przypadkowy.

Sytuacja komplikuje się, gdy okazuje się, że liczbę stałych posad zredukowano. Pozostały jedynie dwa stanowiska, a kandydatów jest trzech. Młodzi lekarze będą musieli walczyć o upragnione miejsca na oddziale, nie zawsze etycznie. Przy czym każdy ma swojego mentora, który ma własne plany... Ile są w stanie poświęcić? Komu uda się wygrać? A kto odejdzie pokonany?

"Porwana" - znakomity debiut

Czy można tak do końca poznać drugiego człowieka? Czy możemy wiedzieć o nim wszystko? Na te pytania odpowiada książka Róży Lewanowicz "Porwana".

Czasami zdarzają się w życiu sytuacje, które całkowicie odmieniają nasz świat. Zaczynamy postrzegać bliską nam osobę, jako kogoś obcego. Zastanawiamy się wtedy, jak mogliśmy wcześniej nie zauważyć pewnych symptomów. Być może dzięki temu uniknęlibyśmy tragedii. Właśnie w takiej trudnej sytuacji znalazł się Łukasz Meyer, bohater powieści Róży Lewanowicz.

Meyerowie są dość zgranym, młodym małżeństwem, które wiedzie spokojne życie w Warszawie. Justyna jest pracownicą jednej z wielu stołecznych korporacji, zaś Łukasz - funkcjonariuszem CBŚ. Oboje dobrze zarabiają i mają własne mieszkanie, które wzięli na kredyt. Jedynym ich problemem jest brak dziecka, o które się starają, jednak bez rezultatu.

"Zwierzaki Wajraka" - to dla was dzieciaki są te zwierzaki!

"Zwierzaki Wajraka" Adama Wajraka to, jak wskazuje tytuł, książka o zwierzakach - dużych, małych, kudłatych, gładkich i obślizgłych oraz takich, których boimy się dotknąć. Jedne można zobaczyć łatwiej, inne znacznie trudniej.

To już moje drugie spotkanie z twórczością Adama Wajraka. Poprzednio czytałam "To zwierzę mnie bierze!" i byłam zachwycona. Dlatego gdy zobaczyłam, że wznowiono "Zwierzaki Wajraka", po prostu musiałam je przeczytać.

Zwierzaki opisywane przez Wajraka zostały podzielone na 5 grup, według miejsc, które zamieszkują: Miasta i wsie, parki i ogrody, czyli obok człowieka; Woda mała i duża, czyli jeziora i stawy, rozlewiska i rzeki oraz morza; Gęste lasy, leśne bagna, uroczyska na nizinach i w górach; Otwarte tereny, łąki, pola oraz bagna na nizinach i w górach, skraje lasów i małe zadrzewienie oraz EUROPA, czyli co u ans nie mieszka, a warto zobaczyć.

Spotkanie autorskie Olgi Tokarczuk

W poniedziałek, 27 października, w warszawskim Domu Artysty Plastyka, przy ul. Mazowieckiej, odbyło się spotkanie autorskie Olgi Tokarczuk, promujące Jej najnowszą książkę - "Księgi Jakubowe".

Fot. Weronika Trzeciak

Autorka wytłumaczyła, że barokowy ciąg à la ksiądz Chmielowski widoczny na okładce należy odczytywać jako podtytuł, który jest ukłonem w stronę "Nowych Aten" Chmielowskiego. - Te barokowe tytuły zawsze mi się bardzo podobały, a nigdy nie było okazji, by coś takie zrobić, więc teraz mogłam spełnić swoje marzenie - przyznała autorka. Dodała także, że jest w niej zawarta dedykacja żywcem wzięta z księdza Chmielowskiego - mądrym dla memoryału, kompatriotom do refleksji, laikom dla nauki, melancholikom zaś dla rozrywki. Olga Tokarczuk zmieniła tylko jedną rzecz, w oryginale było - idiotom to refleksji. Kiedyś słowo idiota miało inne znaczenie, stąd zmiana na kompatriotom, by nie obrażać czytelników. Tytuł oraz konstrukcja książki, sposób opowiadania, budowania narracji jest barokowy. Patronem tej książki jest ksiądz Chmielowski.

"Limeryki i inne wariacje" - zabawy językowe Rusinka

"Limeryki i inne wariacje" to zbiór krótkich i śmiesznych wierszyków Michała Rusinka.

Na początku warto określić, czym właściwie jest limeryk. Według słownika języka polskiego to krótki, żartobliwy wiersz oparty na groteskowym dowcipie, mający charakter igraszki słownej, zwykle związany z jakimś nazwiskiem lub nazwą miejscowości. Aby nie było za prosto, musi on spełniać pewne wymagania. Otóż pierwszy wers ma przedstawiać głównego bohatera i miejsce akcji, najczęściej kończy się on nazwą miejscowości. W drugim wersie powinna się zawiązać akcja oraz pojawić zapowiedź dramatu, konfliktu czy kryzysu. Trzecim i czwarty wers są zazwyczaj krótsze, by wzmocnić efekt niespodzianki. Ostatni wers ma przynieść rozwiązanie, najlepiej nieoczekiwane, nonsensowne i oczywiście zabawne.

Wspominam o tym dlatego, że publikacja Michała Rusinka to zbiór zabawnych limeryków, esemesów, pozdrowień z pocztówek oraz kolęd zagranicznych przetłumaczonych na swoją modłę. Książka została podzielona na 5 części: Limeryki, Wariacje biograficzne, Pocztówki i esemesy, Kolędy zagraniczne oraz Piosenki.

18. Targi Książki w Krakowie: Rusinek, Dymna, Krajewski

W niedzielę można było spotkać się m.in. z Michałem Rusinkiem, Anną Dymną oraz Markiem Krajewskim. Podczas ostatniego dnia targów odbyła się także wielka wymiana książkę "Z półki na półkę".

Tego dnia zdobyłam wszystkie autografy (wraz ze zdjęciami z autorami), jakie chciałam - Michała Rusinka, Marka Krajewskiego, Katarzyny Bondy, Piotra Adamczyka (nie, nie tego aktora!) oraz Adama Wajraka.

Z Michałem Rusinkiem
Fot. AnnRK (moim aparatem)

18. Targi Książki w Krakowie: Akunin, Tokarczuk, Cygan

Dziś podczas trzeciego dnia targów można było spotkać autorów polskich i zagranicznych. Wśród nich byli m.in. Boris Akunin, Olga Tokarczuk oraz Jacek Cygan.

Tego dnia zdobyłam prawie wszystkie autografy (wraz ze zdjęciami z autorami), jakie chciałam - Zbigniewa Białasa, Borisa Akunina, Kingi Paruzel, Marcina Ciszewskiego, Kateriny Tuckovej, Tomasza Pruska, Ireny Matuszkiewicz oraz Marcina Wrońskiego. Nie wiem, jak biedna AnnRK wytrzymała moje coraz to nowe pomysły na focenie.

Ze Zbigniewem Białasem, autorem "Korzeńca".
Fot. Ann RK (moim aparatem)

18. Targi Książki w Krakowie: Maleszka, Cejrowski, Onichimowska

W piątek w Międzynarodowym Centrum Targowo-Kongresowym EXPO Kraków można było spotkać się ze swoimi ulubionymi autorami. Wśród nich byli m.in. Andrzej Maleszka, Wojciech Cejrowski oraz Anna Onichimowska.

Dziś było zdecydowanie lepiej, gdyż miałam doborowe towarzystwo w postaci AnnRK. Dobrałyśmy się jak mało kto, jeśli chodzi o polowanie na autorów i robienie im zdjęć.

W dodatku dzień mogę zaliczyć do udanych, gdyż zdobyłam książkę "Wyspa na prerii" oraz podpis Wojciecha Cejrowskiego. Zadedykowałam ją mojemu tacie, który przeczytał wszystkie książki autora. Ja jedynie Podróżnika WC, ale teraz na pewno przeczytam najnowszą książkę autora. I może wreszcie Gringo wśród dzikich plemion, które leży na półce kilka lat ;)

Fot. AnnRK (moim aparatem)

18. Targi Książki w Krakowie rozpoczęte!

Dziś rozpoczęły się Targi Książki w Krakowie. Swoje 18. urodziny świętują w nowym miejscu - Międzynarodowym Centrum Targowo-Kongresowym EXPO Kraków, które zastąpiło halę targową przy Centralnej.

A oto nowa siedziba - wygląda okazale, jest klimatyzacja i duża przestrzeń. Niestety jej okolica już nie - jakieś wykopy, tereny pofabryczne, kominy. W dodatku... zabrakło drogowskazów, trafić do EXPO. Dopiero jak się wybierze właściwy kierunek ul. Nowohuckiej, to pod koniec jest informacja, jak dalej iść. A jak się pójdzie w przeciwnym kierunku tej ulicy, to trudno...

Fot. Weronika Trzeciak

I rozbroiła mnie szatnia płatna 2 zł - na przekór chodziłam w płaszczu. To nawet na Stadionie Narodowym nie płaci się za szatnię ;)

"Ślad atramentu" - mistrz Hugh w akcji

"Ślad atramentu" to trzecia część przygód Hugh z Singleton, średniowiecznego chirurga i lekarza dusz, który zajmuje się rozwiązywaniem zagadek kryminalnych.

Głównym bohaterem jest Hugh z Singleton, czwarty i zarazem najmłodszy syn podrzędnego rycerza z Lancashire. Nie mogąc liczyć na schedę po ojcu, chciał zostać duchownym. I uczęszczał nawet na Uniwersytet Oksfordzki, lecz nie przyjął święceń kapłańskich. Zdecydował, że z medycyną chce związać swoją przyszłość i został chirurgiem. Wkrótce okazało się, że ma także dar do rozwiązywania zagadek kryminalnych.

Tym razem ma do rozwikłania zagadkę zniknięcia księgozbioru profesora Oksfordu i zarazem swojego mistrza - Johna Wycliffe'a. Sprawa okazuje się szalenie niebezpieczna i trudna, ale mistrz Hugh pokazał już nieraz, że się nie boi. Czy uda mu się odkryć sprawcę? I czy zdobędzie serce Kate?

"Łowca" - samotna zemsta na Sowietach

"Jam jest jak skała, co ponad żywioły. Dumne swe czoło z granitu unosi. Z dumą swą sama zostaje pospołu. Miłości nie zna, nie pragnie, nie prosi..." - głosi w wierszu Zbigniew Lubieniecki, bohater książki "Łowca".

"Łowca. Samotna zemsta na Sowietach okupujących polskie Ziemie odzyskane" to wstrząsające wspomnienia Zbigniewa Lubienieckiego, który jako dziecko wraz z matką i rodzeństwem został zesłany na Syberię. Był tam poniżany i bity przez rosyjskich rówieśników. Jednak powoli zaczął wyrównywać z nimi rachunki i obiecał sobie, że zabije stu wrogów. Ja was jeszcze utłukę. Nie spocznę, dopóki nie ubiję co najmniej stu.

Po latach trafił na Ziemie Zachodnie i był rozczarowany nową rzeczywistością w ojczyźnie. Postanowił rozpocząć samotny bunt przeciwko sowieckiej okupacji. Był to odwet za krzywdy, jakich doświadczyła rodzina Lubienieckich...

Książki na poprawę humoru :)

Dziś postanowiłam zaprezentować książki, które poprawiają mi humor. Inspiracją do powstania tego wpisu była notka AnnRK.

Hanna Banaszak w piosence "Pogoda ducha" twierdzi, że: rano wstajesz zły. Wszystko z ciebie kpi. Nie chce ci się nic. Zwłaszcza żyć, więc, biedny jesteś, bo nie wiesz nawet, że masz prawdziwy skarb. Skarb w postaci mnie!

Takim skarbem mogą być książki - remedium na wszelkie smutki i zmartwienia. To właśnie dzięki nim zapominamy o szarej rzeczywistości i zamiast spuszczać nos na kwintę, patrzymy optymistycznie na świat.

"Szczerze oddana" - fiński thriller psychologiczny

"Szczerze oddana" to debiut fińskiego pisarza Pekki Hiltunena i zarazem pierwsza część kryminalnego cyklu. Czy warto się z nim zapoznać?

Na początku muszę przyznać, ze z literaturą fińską stykam się rzadko. To dopiero moje trzecie spotkanie. Wcześniej czytałam thriller ekologiczny "Lit-6" Risto Isomakiego oraz powieść kryminalną "Harjunpää i dręczyciel kobiet" Mattiego Yrjänä Joensuu. Obie przypadły mi do gustu, dlatego postanowiłam kontynuować tę passę. Mój wybór padł na "Szczerze oddaną" Pekki Hiltunena.

Główną bohaterką jest Lia, graficzka komputerowa, pracująca w dwutygodniku "Level". Z pochodzenia jest Finką, jednak w wieku 22 lat wyemigrowała do Anglii i tam próbuje ułożyć swoje życie na nowo.

Co się kryje "W cieniu kaplicy"?

"W cieniu kaplicy" to druga część przygód Hugh z Singleton, średniowiecznego chirurga i lekarza dusz, który zajmuje się rozwiązywaniem zagadek kryminalnych.

Hugh z Singleton to czwarty i zarazem najmłodszy syn podrzędnego rycerza z Lancashire. Swego czasu poszedł do Oksfordu, by zostać duchownym. Jednak zmienił zdanie, co do swojej przyszłości i ostatecznie wybrał medycynę. Wkrótce okazało się także, że ma dar do rozwiązywania zagadek kryminalnych.

Tym razem ma do rozwiązania tajemnicę aż dwóch morderstw, które z pozoru bardzo się od siebie różnią, ale mają ze sobą wiele wspólnego. W dodatku, prowadząc śledztwo naraża swoje życie na niebezpieczeństwo i ledwo uchodzi z życiem. Czy mimo przeciwności losu uda mu się doprowadzić tę sprawę do końca? I czy znajdzie wreszcie miłość?

Wkrótce spotkanie autorskie Jolanty Marii Kalety

18 października we Wrocławiu odbędzie się spotkanie autorskie Jolanty Marii Kalety.

Spotkanie odbędzie się o godz. 18 w Empiku RENOMA we Wrocławiu (ul. Świdnicka 40). Towarzyszyć mu będzie premiera Jej najnowszej powieści - "Strażnik Bursztynowej Komnaty".

Jaki jest "Wzorzec zbrodni"?

"Wzorzec zbrodni" Warrena Ellisa to dobry kryminał z wartką akcją i misterną intrygą. Książka porównywana jest do filmu "Siedem".

Czasami jedna decyzja może spowodować całą masę niefortunnych zdarzeń. I odmienić nasze życie lub czasem nawet doprowadzić do śmierci. Taka właśnie sytuacja spotkała Johna Tallowa i Jamesa Rosato, którzy odpowiedzieli na policyjne zgłoszenie.

To miała być rutynowa interwencja policyjna. W starej kamienicy na Pearl Street nagi mężczyzna z bronią straszył, że odstrzeli głowę każdego, kto odbierze mu jego mieszkanie. Na miejsce przybyli John Tallow ze swoim partnerem, Jamesem Rosato. Niestety wywiązała się strzelanina, w której zginął Rosato, a zaraz potem napastnik.

eBuka 2014 - ruszyło głosowanie!

Wczoraj ruszyło głosowanie na Nagrodę Czytelników w konkursie eBuka na najlepszy blog książkowy.

Wspominam o tym dlatego, że biorę udział w tym konkursie. Jeśli będziecie chcieli zagłosować na mój blog, to będzie mi bardzo miło.

Aby zagłosować, wystarczy wysłać e-mail na adres: ebuka@duzeka.pl, a w temacie wpisać "Literaturomania".

Z góry dziękuję :)

Zabawne kwiatki z wyszukiwarki [10]

Kolejny raz postanowiłam sprawdzić, jak czytelnicy trafiają na mojego bloga. Wydawałoby się, że wystarczy wpisać jego nazwę do wyszukiwarki. Ale nie zawsze to takie oczywiste. Czasem można trafić przez przypadek, gdyż Google potrafi płatać figle. Jakie wyniki pokazał tym razem?

"Otwórz oczy, zaraz świt" [przedpremierowo]

"Otwórz oczy, zaraz świt" Mateusza Czarneckiego to połączenie literatury podróżniczej i powieści z wątkiem filozoficznym.

Już 4 października do księgarń trafi debiutancka powieść Mateusza Czarneckiego - "Otwórz oczy, zaraz świt". Udało mi się ją przeczytać jeszcze przed premierą. I choć trochę obawiałam się tej lektury, to mój niepokój był nieuzasadniony.

Głównym bohaterem jest Teo, mieszkaniec Warszawy i człowiek sukcesu. Wydawać by się mogło, że ma wszystko - mieszkanie, drogi samochód, jest prezesem zarządu w dobrze prosperującej firmie. W dodatku ma niespełna 30 lat. Świat stoi przed nim otworem. Jednak nie jest szczęśliwy, w jego życiu brakuje miłości, marzeń, poczucia sensu. Pod wpływem chwili postanawia na kilka dni polecieć do Indii. Tam poznaje Amirę, piękną i młodą muzułmankę. Znajomość ta całkowicie go odmieni i przewróci jego uporządkowany świat do góry nogami...

"Dzieła" - utwory sceniczne Czechowa

Tom X "Dzieł" Antoniego Czechowa to głównie jednoaktówki, będące żartami scenicznymi. Utwory te ukazują niezwykłe poczucie humoru tego rosyjskiego pisarza.

Niedawno byłam w Teatrze 6. piętro na sztuce "Czechow żartuje", na której świetnie się bawiłam. Było to: "O szkodliwości palenia tytoniu", "Niedźwiedź", "Jubileusz", "Oświadczyny" oraz "Łabędzi śpiew". Postanowiłam więc poszukać tych sztuk i tak trafiłam na "Dzieła" Antoniego Czechowa.

Tom X - "Utwory sceniczne" zawierają 14 utworów: "Łabędzi śpiew", "Iwanow", "Niedźwiedź", "Oświadczyny", "Tragik mimo woli", "Wesele", "Jubileusz", "Mewa", "Wujaszek Wania", "Trzy siostry", "O szkodliwości tytoniu" (1903), "Wiśniowy sad", "O szkodliwości tytoniu" (1886) oraz "Diabeł leśny". Większość z nich to jednoaktówki, będące żartami scenicznymi.

"Al Pacino" - wieloletnie rozmowy z aktorem

"Mój ojciec był żonaty pięć razy. Zastanawiam się nad małżeństwem tylko wtedy, gdy ktoś chce o tym porozmawiać" - przyznaje Al Pacino w wywiadzie spisanym przez Lawrence'a Grobela.

Ala Pacino nie trzeba chyba nikomu przedstawiać - to aktor przez duże A. Zagrał m.in. Michaela Corleone w "Ojcu chrzestnym", Tony'ego Montanę w "Człowieku z blizną" czy Johna Miltona w "Adwokacie diabła". Był osiem razy nominowany do Oscara, jednak statuetkę otrzymał dopiero za rolę Franka Slade'a w "Zapachu kobiety". To jeden z nielicznych aktorów, który zdobył tzw. Potrójną Koronę (trzy najważniejsze nagrody filmowe - Oscar, Emmy, Tony). Kocha grać w teatrze, od którego zaczynał swoją karierę. A jego największą miłością pozostaje Szekspir (na każdy temat ma cytat z Szekspira).

22 września Al Pacino przybył do Warszawy - był gościem inauguracyjnego spotkania otwierającego cykl "An Evening with…", prezentujący największe gwiazdy Hollywood. Bilety kosztowały bagatela - 1000 zł. Dodatkowo można było wykupić bilet na kolację z Alem Pacino - za jedyne 6150 zł. Niestety nie każdego stać na taki luksus. Na pocieszenie niedawno została wznowiona biografia tego niezwykłego aktora - "Al Pacino. Rozmowy". Jest to doskonała okazja na prywatne spotkanie z legendą amerykańskiego kina.

"Nie... zwykła kuchnia" - bo każdy jest inny

"Nie... zwykła kuchnia" to niezwykła książka kucharska Kingi Paruzel, finalistki pierwszej edycji polskiego "MasterChefa".

Pierwszą edycję polskiego "MasterChefa" śledziłam z zapartym tchem (podobnie drugą i trzecią, obecnie trwającą). Bardzo lubię programy kulinarne, w których w szranki stają amatorzy. Szczególnie polubiłam i kibicowałam Kindze Paruzel, która miała niesamowity zmysł do gotowania, nawet jeśli pierwszy raz stykała się z danym produktem. Pamiętam, jak odgadła najwięcej składników bigosu przygotowanego przez jury (z zamkniętymi oczami, mając do dyspozycji jedynie zmysł smaku i węchu). I mimo że nie zdobyła tytułu MasterChefa, nie poddała się i nadal robi to, co kocha - gotuje i fotografuje. A w tym miesiącu wydała swoją pierwsze kulinarne dzieło - "Nie... zwykła kuchnia. Bo każdy jest inny". I choć jeszcze nigdy nie recenzowałam książki kucharskiej, to wobec tej nie mogłam przejść obojętnie.

"Nie... zwykła kuchnia" to nietuzinkowa książka kucharska, zawierająca 100 wyjątkowych, autorskich przepisów. Książka podzielona została na 5 rozdziałów - No to start! (na początek, na śniadanie, na imprezę. Tutaj wszystko się zaczyna), Zupy (pyszne, aromatyczne, słodkie i słone, na ciepło i zimno, a co najważniejsze - proste i wyjątkowe), Konkretnie i treściwie (energia, siła i spontaniczność. Czego chcieć więcej?), Sama słodycz (karmel, czekolada, owoce i zdrowe lody. Najlepsza cukiernia świata w Twojej kuchni) oraz Na zdrowie (za miłe towarzystwo, za wspólne gotowanie, za kolejne spotkanie).

Czym jest "Odkurzanie firmamentu"?

Czy można być szczęśliwym, mimo życiowej porażki? Tego dowiecie się po przeczytaniu "Odkurzanie firmamentu" Ireny Matuszkiewicz.

Jak już wspominałam nie raz i nie dwa, bardzo lubię twórczość Ireny Matuszkiewicz. Jej powieści obyczajowe są inne niż wszystkie. Jej bohaterki to silne, zdecydowane, niebojące się ryzyka kobiety. I taka właśnie jest Sabina, główna bohaterka "Odkurzania firmamentu".

Sabina zajmuje się sprzątaniem firmamentu niebieskiego, czyli mieszkań gwiazd. W poprzednim życiu, jako córka znanego jubilera i odnosząca sukcesy sportsmenka, wychowywała się w luksusie (jak na czasy PRL-u). W czasie przemian ustrojowych otworzyła kawiarnię ze wspólnikiem, który okazał się oszustem i wplatał ją w szemrane interesy. Jak można się domyślić, jej firma splajtowała, a sama musiała zacząć inaczej zarabiać na życie.

"Tragedia w trzech aktach" - Hercules Poirot w akcji

Hercules Poirot nigdy się nie nudzi. Nie musi szukać pracy, ona zawsze go znajdzie. Także w "Tragedii w trzech aktach" Agathy Christie.

Głównym bohaterem jest znany i ceniony aktor, sir Charles Cartwright, który niedawno kupił dom "Krucze Gniazdo". Z tego powodu postanawia wydać wystawne przyjęcie, na które zaprasza osoby związane z teatrem oraz miejscowe wyższe sfery. Wszyscy dobrze się bawią, plotkują, piją koktajle - do czasu, gdy pastor Stephen Babbington zaczyna się krztusić i... pada martwy. Okazuje się, że chwilę przed śmiercią wziął łyk z kieliszka. Jednak lekarz orzeka atak serca jako przyczynę śmierci.

Jakiś czas później dochodzi do podobnej tragedii. Tym razem ofiarą jest sir Bartholomew Strange, wybitny lekarz, który zorganizował przyjęcie we własnym domu. Co ciekawe, byli na nim obecni prawie wszyscy goście z przyjęcia u sir Charlesa. Aktor próbuje grać główną rolę w śledztwie i przyćmić Herculesa Poirot. Czy mu się uda?

"Niedoparki powracają" w dobrym stylu

"Niedoparki powracają" Pavla Šruta to druga część najpopularniejszej czeskiej sagi dla dzieci ostatnich lat.

Tajemnica ginących skarpetek, zwykle jednej sztuki od pary, została odkryta. Wreszcie wiadomo, co się z nimi dzieje. Nie stoją za tym psy ani pralki. Zdaniem Pavla Šruta, odpowiedzialne za tę sytuację są niedoparki, domowe stworzonka, które żywią się naszymi skarpetkami. Ich nazwa wywodzi się stąd, że kradną tylko po jednej sztuce, zostawiając drugą - nie do pary. Nie czytaliście pierwszej części ich przygód? Warto to nadrobić.

Najlepiej ujął to profesor Kędziorek w swoim dziele "Życia niedoparków": przez wieki stworzenie to - ani człowiek ani zwierzę - towarzyszy ludzkości i dręczy ją, mimo to nie było nigdy przez nikogo widziane, a cóż dopiero opisane. (...) Imię to otrzymał ode mnie i daję mu pierwszeństwo przed wyrazem SKARPETKOŻERCA, który proponuje koleżanka badaczka, magister Miklikova. Nazwa niedoparek dokładniej bowiem określa fakt, iż w tajemniczy sposób zawsze ginie nam tylko jedna skarpetka. Nigdy cała para! Niedoparki z pary skarpet robią tak zwane skarpety nie do pary.

"Słowik" - czarodziejski głos

"Słowik" Hansa Christiana Andersena to wzruszająca baśń z przesłaniem o ptaszku, który swoim śpiewem uzdrawia.

W dzieciństwie bardzo lubiłam baśnie Hansa Christiana Andersena, znałam je niemal na pamięć. "Krzesiwo", "Dziewczynka z zapałkami", "Słowik". Właśnie ten ostatni utwór doczekał się adaptacji teatralnej - w formie opery. Jakiś czas temu miałam okazję zobaczyć ją w Operze Narodowej. I tak mi się podobała, że postanowiłam przypomnieć sobie tę historię w literackiej wersji.

Dla przypomnienia tytułowy słowik mieszkał w lesie, położonym nieopodal ogrodu cesarza Chin. Wszyscy o nim wiedzieli, tylko nie monarcha. Dowiedział się o nim dopiero z książek i chciał go usłyszeć. Rozkazał, by sprowadzono go do jego pałacu jeszcze tego samego wieczoru.

"Radiota", czyli Marek Niedźwiecki o sobie

Marek Niedźwiecki w książce "Radiota, czyli skąd się biorą Niedźwiedzie" opowiada o swojej największej pasji, jaką jest radio.

Według słownika języka polskiego radiota to "radiotechnik obsługujący radiostację". Marek Niedźwiecki jest właśnie takim radiotą, oczywiście w przenośni, gdyż zamiast obsługi radiostacji, zajmuje się prowadzeniem programów radiowych. Jak tłumaczy w swojej książce: zawsze wiedziałem, że będę pracował w radiu i nic poza radiem mi się nie przydarzyło. U mnie praca równa się życie, a życie równa się praca. Jestem radiotą.

Marek Niedźwiecki jest skromnym człowiekiem, który nie zabiega o popularność. Do popularności nigdy nie tęskniłem. Gdybym mógł cofnąć czas, to byłaby chyba jedna z niewielu rzeczy, którą bym zmienił - chciałbym zachować anonimowość - tak przynajmniej twierdzi. A mimo to napisał już drugą książkę, której tematyka dotyczy radia - jego największej pasji. Jak to możliwie? "Radiota, czyli skąd się biorą Niedźwiedzie" powstała z myślą o czytelnikach, którym podobała się książka "Nie wierzę w życie pozaradiowe" i czuli niedosyt. Niestety nie czytałam poprzedniej publikacji, ale chętnie podzielę się swoimi refleksjami na temat najnowszej książki.

Co robi "Smilla w labiryntach śniegu"?

"Lód i życie mają ze sobą wiele wspólnego" - twierdzi Smilla, tytułowa bohaterka powieści Petera Høega.

Główną bohaterką jest Smilla Jaspersen - kobieta w średnim wieku, która jest specjalistką od lodu, czyli glacjologiem. Jak sama przyznaje: jednym z powodów, dla których kocham lód, jest to, że pokrywa wodę, czyni ja stałą, pewną, przejezdną i przewidywalną. Jest pół Dunką (po ojcu), pół Grenlandką (po matce). Urodziła się i spędziła pierwsze lata życia na Grenlandii. Po śmierci matki, która była dla niej wzorem, przeprowadziła się z ojcem do Danii. Wpłynęło to na jej dalsze życie, stała się zamknięta w sobie, wyalienowała się ze społeczeństwa, które było jej obce. Jej dusza pozostało na Grenlandii, a jej serce pokryło się lodem.

Dotrzeć do niej potrafił tylko Esajas, 5-letni chłopiec - współplemieniec, który stał się dla niej namiastką ojczyzny. Pewnego dnia ich bliska więź zostaje zerwała przez tragiczną śmierć jej młodego przyjaciela, który spadł z dachu. Smilla nie może uwierzyć, że był to nieszczęśliwy wypadek, gdyż chłopiec miał lęk wysokości. Dlatego postanawia przeprowadzić własne śledztwo. Czy jej przypuszczenia, oparte jedynie na śladach na śniegu, są słuszne? I czy uda jej się rozwikłać zagadkę mimo braku wsparcia policji?

"Jaskiniowiec" [przedpremierowo]

10 września do polskich księgarń trafi "Jaskiniowiec" Jørna Liera Horsta, jednego z najpopularniejszych twórców kryminałów w Norwegii. Udało mi się zapoznać z tą książką przed premierą.

Głównym bohaterem jest William Wisting, policjant z Larviku. Pewnego dnia zostaje wezwany do domu swojego sąsiada Viggo Hansena, który został znaleziony martwy przed migającym ekranem telewizora. Nie byłoby w tym nic nadzwyczajnego, gdyby nie fakt, że mężczyzna siedział tak przez 4 miesiące, zanim ktoś go znalazł. Jak można się domyślić, widok jest makabryczny: zmarły mężczyzna był całkiem zasuszony. Siedział w fotelu, lekko odchylony do tyłu, z popękanymi wargami i żółto-czarnymi odsłoniętymi zębami. Kępki zakurzonych, wyschniętych włosów zwisały z czaszki. Blade, świecące kości prześwitywały przez skórę twarzy. Palce były czarne, skurczone i popękane.

Okoliczności śmierci wstrząsają córką Wistinga. Line postanawia napisać reportaż o Hansenie, w którym poruszy problem samotności i społecznego znieczulenia. Chce stworzyć portret osoby, która przez tyle lat żyła w izolacji - bez rodziny, przyjaciół, kolegów z pracy. A nawet bez kontaktów z sąsiadami. Artykuł miałby ukazać się w świątecznym dodatku gazety jako przeciwwaga dla bożonarodzeniowej radości, kuracji odchudzających i reportaży o wymianie świątecznych prezentów. Pełna wiary w sukces zaczyna dziennikarskie śledztwo. Nawet nie przypuszcza, jak mozolnie będzie ono szło. I jak wiele potrzeba cierpliwości, by zebrać jakiekolwiek informacje o jego życiu.

"Uwikłanie" - niebezpieczna terapia grupowa

Niekonwencjonalna terapia grupowa, brutalne morderstwo i czworo podejrzanych - tego możecie spodziewać się po "Uwikłaniu" Zygmunta Miłoszewskiego.

Przy ulicy Łazienkowskiej w Warszawie mieszczą się nietypowe zabudowania, pozostałość po kościele Matki Boskiej Częstochowskiej, zniszczonym podczas wojny. Przez dekady nieodbudowany, straszył mrocznymi ruinami, kikutami kolumn, otwartymi piwnicami. Kiedy w końcu go wskrzeszono, stał się wizytówką chaotyczności miasta. Każdy przejeżdżający Trasą Łazienkowską widział tę ceglaną chimerę, skrzyżowanie kościoła, klasztoru, fortecy i pałacu Gargamela. Okazuje się, że mogą się one stać miejscem zbrodni, o czym przekonujemy się z powieści Zygmunta Miłoszewskiego "Uwikłanie".

Właśnie we wspomnianych zabudowaniach klasztornych zostaje zamordowany Henryk Telak. Okazuje się, że mężczyzna brał udział w nowoczesnej terapii grupowej przeprowadzonej przez Cezarego Rudzkiego, zwanej metodą ustawień. Dzień wcześniej uczestniczył w intensywnej sesji, która miała na celu pokazaniu jego relacji rodzinnych. Kto mógł dokonać tego brutalnego mordu? Czy któryś z uczestników za bardzo przejął się swoją rolą?

Zabawne kwiatki z wyszukiwarki [9]

Kolejny raz postanowiłam sprawdzić, jak czytelnicy trafiają na mojego bloga. Wydawałoby się, że wystarczy wpisać jego nazwę do wyszukiwarki. Ale nie zawsze to takie oczywiste. Czasem można trafić przez przypadek, gdyż Google potrafi płatać figle. Jakie wyniki pokazał tym razem?

"Złośliwa trzynastka" - Stephanie Plum w tarapatach

"Złośliwa trzynastka" Janet Evanovich to trzynasta część przygód Stephanie Plum. W jakie tarapaty wpadła tym razem Śliweczka?

Stephanie Plum, zwana Śliweczką, ma coraz więcej fanów. Ta niepokorna dziewczyna z Jersey pracuje jako łowca nagród w firmie poręczycielskiej swojego kuzyna Vinniego. Ma więcej szczęścia niż umiejętności. Jej zatrzymania zbiegów bardzo często przypominają farsę. Dość często zdarza jej się stracić kajdanki czy zepsuć paralizator. Niemniej jednak lubi swoją pracę. I choć daleko jej do ideału, to jak się postara, potrafi być skuteczna w tym, co robi. Prywatnie związana jest z Joem Morellim, policjantem z Trenton. Jednak wciąż jej drogi krzyżują się z Komandosem, kolegą po fachu, który wprowadził ją w tajniki zawodu.

Stephanie ma dar do przyciągania kłopotów jak magnes. Przed laty poślubiła nieodpowiedniego mężczyznę, Dickiego Orra, który zdradził ją 15 minut po ślubie. Kwadrans później wniosła pozew o rozwód i miała nadzieję, że więcej go nie zobaczy. Teraz musi odwiedzić w pracy swojego eks, by zainstalować mu podsłuch na prośbę Komandosa. Niestety nie wszystko idzie po jej myśli i wywołuje awanturę z rękoczynami. Następnego dnia okazuje się, że jej były mąż zaginął w niewyjaśnionych okolicznościach. A główną podejrzaną staje się Stephanie...