"Niebieski ptak" Joyce Carol Oates nie jest typowym kryminałem, w którym morderstwo jest motywem przewodnim. To przede wszystkim historia o dojrzewającej nastolatce.
Przy West Ferry Street zostaje zamordowana Zoe Kruller, której ciało znajduje jej syn Aaron. Policja wyłania dwóch podejrzanych: męża ofiary Delray'a oraz kochanka - Eddy'ego Diehla. Kto z nich zabił? Aby się tego dowiedzieć, należy sięgnąć po powieść Joyce Carol Oates.
Co ciekawe, morderstwo nie jest motywem przewodnim powieści. Jest to historia o dojrzewającej nastolatce, która zmuszona była do szybszego dorastania, stawienia czoła problemom, o których wcześniej nie miała pojęcia. Krista, córka Eddy'ego Diehla, nie utrzymuje dobrych relacji ze swoją matką, za to z ojcem łączy ją niespotykana więź. Bezgranicznie wierzy w to, że jej ojciec nie mógł zamordować sympatycznej sprzedawczyni z cukierni, niespełnionej piosenkarki, która śpiewała o tytułowym niebieskim ptaku:
Zgubiłam bilet do ziemi obiecanej
Tak trudno latać, gdy skrzydła połamane
Powiadają, że miłość kruchą rzeczą jest
Niebieski ptak z nieba sfrunął, trzymam w dłoni go swej.
Piosenką tą zachwycała słuchających, wywoływała emocje (...) chcąc nie chcąc, człowiek robił głęboki wdech i zagryzał wargi, żeby się nie popłakać, bo te słowa były tak piękne. Drugą równorzędną postacią jest Aaron Kruller, który jest przekonany, że to nie jego ojciec dopuścił się morderstwa matki, lecz zrobił to ojciec Kristy. Wiara w niewinność swojego rodzica i zrzucanie winy na tego drugiego doprowadza ich do obsesji. Z biegiem czasu daje się dostrzec coraz więcej podobieństw pomiędzy bohaterami.
W powieści miłość miesza się z bólem straty. Spotkamy się tu z takimi codziennymi zjawiskami jak: nienawiść, romans, zdrada, intryga. W powieści pojawiają się w elementy drastyczne, a niekiedy brutalne. W jednych zjawiska te wzbudzają kontrowersje, zaś inni przechodzą nad nimi do porządku dziennego. Książka zmusza czytelnika do refleksji na temat codziennego życia i spraw, obok których przechodzimy obojętnie. Refleksje dotyczą również tematu współżycia społecznego, postrzegania świata w prowincjonalnych miejscowościach.
"Niebieski ptak" nie każdemu przypadnie do gustu. Mi się nie podobała z uwagi na zbyt szczegółowe i nic nie wnoszące opisy. Zanim dokonano morderstwa minęło kilka rozdziałów, w których prawie nic się nie działo. Odnosi się wrażenie, że opisywana historia kryminalna ma znaczenie drugorzędne.
Książka wymaga skupienia, ponieważ wydarzenia nie zostały opisane chronologicznie. Autorka dużo uwagi poświęciła opisowi detali, czasem wydających się nam w danym momencie najmniej istotnymi. Dla przykładu: To były płatki z pszenicy; trzeba je było jeść prędko, bo inaczej rozmiękały na papkę i mleko traciło barwę; to co z założenia miało być pyszne, przyprawiało o lekkie mdłości i wymagało wysiłku przy jedzeniu. Polecam tę książkę miłośnikom nietypowych powieści kryminalnych.
Przy West Ferry Street zostaje zamordowana Zoe Kruller, której ciało znajduje jej syn Aaron. Policja wyłania dwóch podejrzanych: męża ofiary Delray'a oraz kochanka - Eddy'ego Diehla. Kto z nich zabił? Aby się tego dowiedzieć, należy sięgnąć po powieść Joyce Carol Oates.
Co ciekawe, morderstwo nie jest motywem przewodnim powieści. Jest to historia o dojrzewającej nastolatce, która zmuszona była do szybszego dorastania, stawienia czoła problemom, o których wcześniej nie miała pojęcia. Krista, córka Eddy'ego Diehla, nie utrzymuje dobrych relacji ze swoją matką, za to z ojcem łączy ją niespotykana więź. Bezgranicznie wierzy w to, że jej ojciec nie mógł zamordować sympatycznej sprzedawczyni z cukierni, niespełnionej piosenkarki, która śpiewała o tytułowym niebieskim ptaku:
Zgubiłam bilet do ziemi obiecanej
Tak trudno latać, gdy skrzydła połamane
Powiadają, że miłość kruchą rzeczą jest
Niebieski ptak z nieba sfrunął, trzymam w dłoni go swej.
Piosenką tą zachwycała słuchających, wywoływała emocje (...) chcąc nie chcąc, człowiek robił głęboki wdech i zagryzał wargi, żeby się nie popłakać, bo te słowa były tak piękne. Drugą równorzędną postacią jest Aaron Kruller, który jest przekonany, że to nie jego ojciec dopuścił się morderstwa matki, lecz zrobił to ojciec Kristy. Wiara w niewinność swojego rodzica i zrzucanie winy na tego drugiego doprowadza ich do obsesji. Z biegiem czasu daje się dostrzec coraz więcej podobieństw pomiędzy bohaterami.
W powieści miłość miesza się z bólem straty. Spotkamy się tu z takimi codziennymi zjawiskami jak: nienawiść, romans, zdrada, intryga. W powieści pojawiają się w elementy drastyczne, a niekiedy brutalne. W jednych zjawiska te wzbudzają kontrowersje, zaś inni przechodzą nad nimi do porządku dziennego. Książka zmusza czytelnika do refleksji na temat codziennego życia i spraw, obok których przechodzimy obojętnie. Refleksje dotyczą również tematu współżycia społecznego, postrzegania świata w prowincjonalnych miejscowościach.
"Niebieski ptak" nie każdemu przypadnie do gustu. Mi się nie podobała z uwagi na zbyt szczegółowe i nic nie wnoszące opisy. Zanim dokonano morderstwa minęło kilka rozdziałów, w których prawie nic się nie działo. Odnosi się wrażenie, że opisywana historia kryminalna ma znaczenie drugorzędne.
Książka wymaga skupienia, ponieważ wydarzenia nie zostały opisane chronologicznie. Autorka dużo uwagi poświęciła opisowi detali, czasem wydających się nam w danym momencie najmniej istotnymi. Dla przykładu: To były płatki z pszenicy; trzeba je było jeść prędko, bo inaczej rozmiękały na papkę i mleko traciło barwę; to co z założenia miało być pyszne, przyprawiało o lekkie mdłości i wymagało wysiłku przy jedzeniu. Polecam tę książkę miłośnikom nietypowych powieści kryminalnych.
Joyce Carol Oates jest amerykańską pisarką, poetką i eseistką, autorką powieści i dramatów. Jest również profesorem Princeton University i członkiem American Academy of Arts and Letters. W Polsce znana jest m.in. z powieści: "Zabiorę cię tam", "Czarna topiel", "Blondynka", "Wodospad", "Mama odeszła", "Córka grabarza" oraz "Moja siostra, moja miłość". Otrzymała nagrodę National Book Award i PEN/Malamud Award za wybitne osiągnięcia w dziedzinie opowiadania. W 2003 roku została laureatką Commonwealth Award za "Wybitną służbę w dziedzinie literatury", w 3 lata później zdobyła nagrodę "Chicago Tribune" za "Osiągnięcia całego życia". Od wielu lat pisarka uważana jest za jedną z czołowych kandydatek do literackiej Nagrody Nobla.
Autor: Joyce Carol Oates
Tytuł: "Niebieski ptak"
Ilość stron: 416
Oprawa: miękka
Też nie lubię szczegółowych opisów, które nie wnoszą nic konkretnego do fabuły, dlatego obawiam się, że ''Niebieski ptak'' nie przypadnie mi do gustu.
OdpowiedzUsuńMoże tak się zdarzyć. Ale jak nie zaryzykujesz, to się nie przekonasz ;)
UsuńI ja nie lubię szczegółowych opisów, ale tematyka.. chyba zwycięży.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam,
http://tylkomagiaslowa.blogspot.com/
W takim razie życzę miłej lektury :)
UsuńZaczęłam ją czytać i odłożyłam na "kiedyś". Zupełnie mnie nie wciągała;p
OdpowiedzUsuńNiestety porywająca nie była ;)
UsuńSłyszałam o Joyce Carol Oates, dużo osób ją chwali, dla niektórych to ulubiona pisarka. Nie znam, więc nie mogę się odnieść do tych opinii, ale chętnie poznam. Zacznę chyba od najnowszego Walet Pik.
OdpowiedzUsuńJa czytałem jedynie "Niebieskiego ptaka". I chyba na tym poprzestanę ;)
UsuńJeszcze nie czytałam tej autorki i nie jestem pewna czy by mi się spodobało.
OdpowiedzUsuńJak nie spróbujesz, to się nie dowiesz ;)
UsuńOkładka bardzo zachęca, ale nie jestem przekonana do samej fabuły. Może uda mi się wyrobić własną opinię w najbliższym czasie.
OdpowiedzUsuńErna
Najlepiej przekonać się samemu ;)
UsuńO, skoro książka wymaga skupienia to może pomoże mi w koncentracji, na którą ostatnio niestety narzekam :)
OdpowiedzUsuńMyślę, że możesz spróbować ;)
Usuń