Powieści, które odmieniły moje życie

"Z książkami jest tak jak z ludźmi: bardzo niewielu ma dla nas ogromne znaczenie. Reszta po prostu ginie w tłumie" – zauważył Voltaire.

Trudno nie zgodzić się ze słowami znakomitego francuskiego pisarza doby oświecenia. Jedne książki zapominamy zaraz po ich przeczytaniu, inne wywierają na nas takie wrażenie, że na długo zapadają nam w pamięć. Chciałabym przedstawić Wam swoje typy...

1. "Wstrząs" Robina Cooka

Książka ta wpadła mi w ręce całkiem przypadkiem podczas wakacji, gdy miałam naście lat. To właśnie od niej rozpoczęła się moja przygoda z mistrzem thrillera medycznego, która trwa do dziś...

Głównymi bohaterkami są dwie doktorantki z Uniwersytetu Harvarda, Joanna Meissner i Deborah Cochrane. Dziewczyny znajdują w gazecie interesujące ogłoszenie, w którym Klinika Niepłodności Wingate’a proponuje spore pieniądze za oddanie komórek jajowych. Jak można się domyślić, postanawiają poddać się zabiegowi. Po jego wykonaniu, szybko opuszczają teren kliniki i starają się zapomnieć o tym niemiłym miejscu, przypominającym mroczne zamczysko. Półtora roku później nie daje im spokoju myśl, co stało się z ich komórkami. Niestety, nie mogą się niczego dowiedzieć drogą oficjalną. Zaczyna je to coraz bardziej niepokoić. Są tak zdeterminowane, by poznać prawdę, że nie cofną się przed niczym. Jednak to, co odkryją, okaże się zbyt przerażające i nieprawdopodobne. Czeka je duży wstrząs...

2. "Madame" Antoniego Libery

Powieść tę poznałam jeszcze w czasach liceum na zajęciach dodatkowych. I po prostu się w niej zakochałam. Chyba to za jej sprawą zdecydowałam się na zdawanie na Polonistykę. Książka Libery zafascynowała mnie swoją tematyką, stylem i bogatym słownictwem. Dzięki niej zobaczyłam, że lektury nie muszą dotyczyć jedynie wojny czy zagrzewania do walki, by były wartościowe.

Książka stanowi ironiczny portret artysty z czasów młodości. Bohater, który jest zarazem narratorem, przedstawia peerelowską rzeczywistość u schyłku lat 60. Opisuje swoje wspomnienia ze szkolnych czasów oraz swoją fascynację starszą od niego nauczycielką francuskiego, piękną i tajemniczą Victoire. Jest nią tak zauroczony, że postanawia przeprowadzić śledztwo dotyczące jej życia oraz jej rodziny. Tymczasem tytułowa madame pokazuje mu, czym jest wolność. Dzięki niej odkrywa, że warto mieć marzenia, nawet jeśli wydają się one nierealne.

"Madame" jednocześnie bawi i wzrusza czytelnika. Pisarz pokazał w niej swoją wielką erudycję. Powieść jest napisana piękną polszczyzną, jest liryczna niczym poezja. Co więcej, słychać w niej łagodne dźwięki pianina oraz jazzu. A dzięki wątkowi sensacyjnemu, trudno się od niej oderwać.

3. "Toksyna" Robina Cooka

Jest to jedna z najgłośniejszych jego książek Cooka. Przeczytałam ją już w czasie studiów. Cook przestrzega w niej przed jedzeniem w barach szybkiej obsługi oraz skażonym mięsem. Po tej lekturze ograniczyłam swoje wizyty w restauracjach typu fast food. A przynajmniej jedzenie hamburgerów czy cheesburgerów.

Pokazany jest w niej problem fast foodów i wynikających z nich zagrożeń. Doktor Kim Reggis, mimo rozwodu, chce być dobrym ojcem dla swojej jedynej córeczki Becky. Jest jego oczkiem w głowie i zrobiłby dla niej wszystko. Aby sprawić jej przyjemność, zabiera Becky do jej ulubionego restauracji typu fast food na hamburgery. Po kilku dniach dziewczynka umiera w wyniku zatrucia bakteriami Escherichia coli. Reggis pragnie za wszelką cenę poznać prawdę o tragicznej śmierci córki. Jednak wciąż spotyka go zmowa milczenia ze strony ludzi, którzy nie chcą mu pomóc. Jego odkrycie zburzy cały jego świat.

Mocnym akcentem powieści jest reanimacja Becky przeprowadzona przez jej ojca oraz pokazanie ogromu zniszczeń spowodowanych przez bakterie Escherichia coli w ciągu zaledwie kilku dni. Dziecko praktycznie niknęło w oczach. Książka pokazuje, że dla tego typu firm liczy się zysk, a nie zdrowie konsumentów.

4. "Weronika postanawia umrzeć" Paulo Coelho

Książka wpadła mi w ręce przypadkiem, podczas szkolnej wycieczki. Koleżanka, z którą dzieliłam pokój akurat ją czytała, a ja jej ją podkradałam. Była to pierwsza książką tego autora, jaką przeczytałam. I już jak możecie się domyślić, dołączył on do grona moich ulubionych pisarzy. Powieść ta wywarła na mnie duże wrażenie. I nie chodzi tylko o to, że opisywała losy mojej imienniczki.

Tytułowa bohaterka próbuje popełnić samobójstwo. Jednak w ostatniej chwili zostaje odratowana i trafia do szpitala psychiatrycznego. Tam dowiaduje się, że naprawdę umiera. Informacja ta całkowicie odmienia jej nastawienie do świata. Choć chciała umrzeć, teraz postanawia żyć intensywniej niż dotychczas. Jej dotychczasowe jałowe życie nabiera większego sensu. Muszę przyznać, że zakończenie bardzo mnie zaskoczyło.

Książka pokazała mi, że nie doceniamy tego, co mamy, póki nie zostanie nam to odebrane. Z pozoru oczywiste rzeczy, jak zdrowie, mogą pewnego dnia stać się towarem deficytowym. Poza tym nigdy nie jest za późno, by coś zmienić w swoim życiu, by stało się ono lepsze. Być może uznacie, że jest to oklepany temat, że Coelho się wymądrza, pisze oczywistości. Ale jego przemyślenia mają w sobie wiele prawdy.

A jakie powieści są dla Was szczególnie ważne? Może są wśród nich takie, które coś zmieniły w Waszym życiu?