"Szczęśliwi ludzie czytają książki i piją kawę" Agnès Martin-Lugand jest opowieścią o miłości, stracie ukochanych osób oraz o samotności.
Zdarzają się w życiu momenty, o których chcielibyśmy zapomnieć, wymazać je z pamięci, sprawić, by wszystko wróciło do normy. Niestety jest to niemożliwe. Co gorsza, jedna decyzja może zaważyć na całym naszym życiu i zmienić je całkowicie i nieodwracalnie. Potem kłębią się w głowie myśli, mogłam/mogłem temu zapobiec, wystarczyło się nie zgodzić. Jednak jest już za późno. Właśnie taka tragedia spotkała Diane, bohaterkę powieści "Szczęśliwi ludzie czytają książki i piją kawę" Agnès Martin-Lugand.
Diane miała kochającego męża Colina i cudowną córeczkę Klarę. Czuła się spełniona prywatnie i zawodowo, spełniła swoje marzenie - prowadziła kawiarnię literacką o nazwie Szczęśliwi ludzie czytają książki i piją kawę. Niedługo całą trójką mieli wyjechać na wakacje. Niestety jedna zła decyzja zaważyła na jej życiu i doprowadziła do tragedii. Colin z Klarą chcieli jeszcze gdzieś pojechać sami albo z Diane. Gdyby nie pozwoliła wyjść im z domu, nadal by żyli. Dowiedziałam się później, że wciąż wygłupiali się w samochodzie, kiedy uderzyła w nich ciężarówka. Chciałam wierzyć, że zginęli śmiejąc się. Nie mogłam sobie wybaczyć, że nie byłam wtedy z nimi.
Mimo że od tragedii minął rok, Diane nie potrafi się pozbierać. Prawie nie wychodzi z domu, żyje wspomnieniami. Wciąż nosi bluzę Colina i myje włosy truskawkowym szamponem Klary. Zaniedbuje obowiązki domowe i zawodowe. Ile można tak żyć? Podobne pytania stawiają sobie jej przyjaciele i rodzice. W końcu nie wytrzymuje tej presji i postanawia wyjechać do Irlandii, do której chciał się z nią wybrać Colin. Ma nadzieję, ze wszyscy zostawią ją w spokoju. Czy w nowym otoczeniu uda jej się odzyskać utraconą radość życia?
"Szczęśliwi ludzie czytają książki i piją kawę" to bardzo udana powieść obyczajowa o miłości, stracie ukochanych osób i poczuciu samotności. Książka skłania do refleksji na temat radzenia sobie z sytuacjach krytycznych, w których cały świat wali nam się na głowę. Wyparcie przykrych wydarzeń, poczucie marazmu, odcięcie się od dotychczasowego życia i wyjazd na odludzie, by nabrać dystansu. To typowe zachowania podczas żałoby - i podobnie przeżywa ją Diane.
Moim zdaniem bardzo dobrym zabiegiem jest wprowadzenie narracji pierwszoosobowej - z perspektywy Diane. Dzięki temu możemy poznać jej myśli i emocje związane ze śmiercią ukochanych osób, a także rozterki sercowe.
W powieści nie brakuje zwrotów akcji, które zmieniają nasz punkt widzenia o 180 stopni. Zakończenie jest zaskakujące, co rzadko zdarza się w tego typu powieściach. Jedynym mankamentem jest jej objętość, książka ma zaledwie 208 stron. Szkoda, że autorka nie rozwinęła bardziej tej historii. Niemniej jednak polecam ją miłośnikom powieści obyczajowych.
Diane miała kochającego męża Colina i cudowną córeczkę Klarę. Czuła się spełniona prywatnie i zawodowo, spełniła swoje marzenie - prowadziła kawiarnię literacką o nazwie Szczęśliwi ludzie czytają książki i piją kawę. Niedługo całą trójką mieli wyjechać na wakacje. Niestety jedna zła decyzja zaważyła na jej życiu i doprowadziła do tragedii. Colin z Klarą chcieli jeszcze gdzieś pojechać sami albo z Diane. Gdyby nie pozwoliła wyjść im z domu, nadal by żyli. Dowiedziałam się później, że wciąż wygłupiali się w samochodzie, kiedy uderzyła w nich ciężarówka. Chciałam wierzyć, że zginęli śmiejąc się. Nie mogłam sobie wybaczyć, że nie byłam wtedy z nimi.
Mimo że od tragedii minął rok, Diane nie potrafi się pozbierać. Prawie nie wychodzi z domu, żyje wspomnieniami. Wciąż nosi bluzę Colina i myje włosy truskawkowym szamponem Klary. Zaniedbuje obowiązki domowe i zawodowe. Ile można tak żyć? Podobne pytania stawiają sobie jej przyjaciele i rodzice. W końcu nie wytrzymuje tej presji i postanawia wyjechać do Irlandii, do której chciał się z nią wybrać Colin. Ma nadzieję, ze wszyscy zostawią ją w spokoju. Czy w nowym otoczeniu uda jej się odzyskać utraconą radość życia?
"Szczęśliwi ludzie czytają książki i piją kawę" to bardzo udana powieść obyczajowa o miłości, stracie ukochanych osób i poczuciu samotności. Książka skłania do refleksji na temat radzenia sobie z sytuacjach krytycznych, w których cały świat wali nam się na głowę. Wyparcie przykrych wydarzeń, poczucie marazmu, odcięcie się od dotychczasowego życia i wyjazd na odludzie, by nabrać dystansu. To typowe zachowania podczas żałoby - i podobnie przeżywa ją Diane.
Moim zdaniem bardzo dobrym zabiegiem jest wprowadzenie narracji pierwszoosobowej - z perspektywy Diane. Dzięki temu możemy poznać jej myśli i emocje związane ze śmiercią ukochanych osób, a także rozterki sercowe.
W powieści nie brakuje zwrotów akcji, które zmieniają nasz punkt widzenia o 180 stopni. Zakończenie jest zaskakujące, co rzadko zdarza się w tego typu powieściach. Jedynym mankamentem jest jej objętość, książka ma zaledwie 208 stron. Szkoda, że autorka nie rozwinęła bardziej tej historii. Niemniej jednak polecam ją miłośnikom powieści obyczajowych.
Agnès Martin-Lugand jest początkującą francuską pisarką, a z zawodu psychologiem klinicznym. "Szczęśliwi ludzie czytają książki i piją kawę" to jej debiut literacki i jakże udany. Warto wspomnieć, że autorka opublikowała tę książkę w formie e-booka na własny koszt. Historia w niej przedstawiona podbiła serca czytelników na całym świecie, a książka trafiła na listy bestsellerów.
Autor: Agnès Martin-LugandTytuł: "Szczęśliwi ludzie czytają książki i piją kawę"
Ilość stron: 208
Oprawa: miękka
![Szczęśliwi ludzie czytają książki i piją kawę [Agnès Martin-Lugand] - KLIKAJ I CZYTAJ ONLINE](http://cyfroteka.pl/images/BRD.png)
Książka przeczytana w ramach wyzwań:
Czytamy powieści obyczajowe
Europa da się lubić (I poziom - Europa)
Historia z trupem
Klucznik (literatura europejska)
Książkowe podróże (Francja, Irlandia)
Motyw zdrady w literaturze
Pod hasłem (2 w 1: gama uczuć, homo sapiens, kropka, dobranoc, z po w i na o)
Przeczytam tyle, ile mam wzrostu (1,2 cm)
Rekord 2014 (98)
W 200 książek dookoła świata (Francja)
Brzmi ciekawie chętnie sięgnę po tę książkę :)
OdpowiedzUsuńI jest ciekawa :)
UsuńInteresujący kolaż tematów ;)
OdpowiedzUsuńPrzeczytam na pewno.
OdpowiedzUsuńŻyczę miłej lektury :)
UsuńRzadko sięgam po obyczajówki. W tym przypadku moją uwagę przyciągnął tytuł.. jakoś tak swojsko i zachęcająco brzmi;) może się skuszę :)
OdpowiedzUsuńTytuł rzeczywiście jest zachęcający. Skuś się :)
UsuńCzytałam raczej negatywne opinie o tej powieści, a Ty chwalisz, więc może nie będę jej od razu spisywać na straty :)
OdpowiedzUsuńNie spisuj jej na straty. Wiadomo, każdy ma inny gust. Mnie się podobała ;)
UsuńJestem zagorzałą fanką stosowania narracji pierwszoosobowej w książkach. :D
OdpowiedzUsuńTo może się skusisz na tę książkę? :)
UsuńTytuł tej książki jest dla mnie idealny. Odkąd zobaczyłam ją w zapowiedziach, nabrałam na nią ochoty.
OdpowiedzUsuńW takim razie mam nadzieję, że się na nią skusisz :)
UsuńChyba nie mogłabym się bardziej zgodzić się z tytułem książki :-)
OdpowiedzUsuńJa się akurat nie do końca z nim zgadzam ;)
UsuńZ wielką chęcią przeczytam książkę, ma bardzo uniwersalną tematykę.
OdpowiedzUsuńW takim razie życzę miłej lektury :)
Usuńmam słabość do takich książek. wiem, że sieją we mnie spustoszenie i wzruszają, ale i tak wciąż po nie sięgam. zapiszę sobie ten tytuł.
OdpowiedzUsuńMnie ta książka nie wzruszyła, ale czytało mi się ją bardzo dobrze :)
UsuńKiedy zobaczyłam tę książkę w zapowiedziach, myślałam, że ze względu na motywy książkowe, obecne już w tytule, zdobędzie dużą popularność w blogosferze, a to jest pierwsza recenzja, jaką czytam. I jak tu podjąć decyzję po zaledwie jednej recenzji? ;)
OdpowiedzUsuń"kawiarnię literacką o nazwie Szczęśliwi ludzie czytają książki i piją kawę" - Czy to nie za długa nazwa dla kawiarenki literackiej? ;)
O tej książce pisała także AnnRK, możesz porównać nasze opinie i podjąć decyzję :)
UsuńOwszem, nazwa kawiarni za długa, ale mówią na nią w skrócie "Le Gens" (po francusku "ludzie").
A jaką ma cudną okładkę. Z przyjemnością przeczytam :)
OdpowiedzUsuńOkładka rzeczywiście bardzo ładna. W takim razie życzę przyjemnej lektury :)
UsuńLubię powieści obyczajowe. Z chęcią przeczytam :)
OdpowiedzUsuńPolecam, mam nadzieję, że Ci się spodoba :)
Usuń