"Trębacz z Tembisy", czyli droga do Mandeli

"Nie byłem przygotowany na pasję, nie szukałem jej. Nie dostrzegłem, gdy się zbliżała, zastawiła na mnie sidła (...) Nie wiedziałem, że prawdziwa pasja nie znosi żadnych ustępstw ani ugody, żadnych półśrodków, rozwiązań zastępczych" - przyznaje Wojciech Jagielski.

Na początku muszę przyznać, że nigdy nie byłam wielką miłośniczką reportaży. Dotychczas przeczytałam zaledwie trzy - "Cesarza" Ryszarda Kapuścińskiego, "Kronikę końca świata" Jakuba Mielca oraz "Niedzielę, która zaczęła się w środę" Mariusza Szczygła. Postanowiłam poszerzyć swoje grono reportażystów, których książki poznałam, o osobę Wojciecha Jagielskiego. Mój wybór padł na jego najnowsze dzieło "Trębacz z Tembisy. Droga do Mandeli".

Jak wspomina Wojciech Jagielski w końcowej notce: książka jest wynikiem kilkunastu podróży do Afryki Południowej, które jako dziennikarz "Gazety Wyborczej" odbyłem w latach 1993-2011. Poświęcił ją Nelsonie Mandeli, największemu przywódcy XX wieku, organizatorowi akcji terrorystycznych i laureatowi Pokojowej Nagrody Nobla. Ten człowiek-legenda siedział przez 27 lat w więzieniu za działalność wywrotową, mającą na celu obalenie apartheidu. Mimo to nie wyrzekł się swoich przekonań i poprowadził swój kraj do zwycięstwa, jakim były rewolucyjne przemiany. Jednak za swoje ideały zapłacił najwyższą cenę.

"Stan zagrożenia" - udany thriller

Czy adopcja dziecka może doprowadzić przybranych rodziców do niebezpieczeństwa? Na to pytanie odpowiada powieść "Stan zagrożenia" Eriki Spindler.

Wiele małżeństw marzy o dziecku, niestety nie mogą go mieć z powodu bezpłodności męża lub żony. W takim przypadku jednym z wyjść jest adopcja. Dzięki temu można zapewnić lepszy byt dzieciom, które czekają na nowy dom i jednocześnie spełnić się w roli rodzica. Podobny problem mają Kate i Richard Ryanowie, bohaterowie "Stanu zagrożenia" Eriki Spindler.

Kate i Richard Ryanowie są małżeństwem z wieloletnim stażem. Żyją na wysokim poziomie i mają prawie wszystko - wzajemną miłość, pieniądze, piękny dom, wymarzoną pracę i pasje. Prawie, gdyż do szczęścia brakuje im dziecka, którego oczekują od dawna. Niestety okazuje się, że z powodu bezpłodności Richarda nie dane im będzie zostać rodzicami.

"Gdzie jesteś, Leno?", czyli dramat matki

"Poszukiwana Lena Pietrzak, wyszła z domu w piątek wieczorem i do dnia dzisiejszego nie wróciła". Gdzie jest Lena, bohaterka powieści Joanny Opiat-Bojarskiej?

Rocznie ginie w Polsce około 15 tysięcy osób. Pierwsze 24 godziny od zniknięcia są najważniejsze. Potem ślady powoli się zacierają, a poszukiwaną osobę coraz trudniej znaleźć. Niestety dla policji priorytetem są sprawy, które zostają zakwalifikowane do pierwszej kategorii, oznaczającej konieczność niezwłocznego podjęcia aktywnych poszukiwań. Dzieje się tak jedynie w przypadku, gdy istnieje realne zagrożenie życia, podejrzenie porwania albo samobójstwa. Gorzej, gdy sprawa należy do drugiej kategorii, wtedy trzeba czekać, najlepiej aż osoba zaginiona sama się znajdzie. Na szczęście ich rodziny są w stanie poruszyć niebo i ziemię, by je odnaleźć. Tak było w przypadku Doroty Pietrzak, matki tytułowej bohaterki powieści "Gdzie jesteś, Leno?" Joanny Opiat-Bojarskiej.

Lena Pietrzak to spokojna studentka anglistyki, zawsze przygotowana do zajęć, skrupulatna, zamknięta w sobie i małomówna, obojętna na zaczepki, komplementy i flirty. Zwykle stroniła od imprez, a jeśli już dała się namówić, to przychodziła w towarzystwie Szymona - swojego chłopaka. Jednak tego piątkowego wieczoru wybrała się bez niego do poznańskiego klubu Utopia, by świętować z przyjaciółmi z roku ich wspólny sukces. Zaliczony egzamin ze wstępu do językoznawstwa był nie lada wyczynem. Mimo że była w towarzystwie doborowego towarzystwa, Natalii, Łukasza i Krzysztofa, nie bawiła się zbyt dobrze. Głównie dlatego, że kręcił się wokół niej jakiś namolny mężczyzna, który ją przerażał. Postanowiła wcześniej opuścić lokal i sama wrócić do domu. Jak się okazało następnego dnia, niestety do domu nie wróciła, a co gorsza nie było z nią żadnego kontaktu...

"Bardziej gorzka niż śmierć" - kolejny kryminał siostrzanego duetu

"Bardziej gorzka niż śmierć" Camilli Grebe i Åsy Träff to mroczny skandynawski kryminał z rozbudowanym wątkiem psychologicznym. Powieść jest drugą częścią cyklu o Siri Bergman.

Siri Bergman to 35-letnia psycholog i psychoterapeutka, która pomaga ludziom zmierzyć się z ich największymi lękami. Sama jednak nie potrafi pozbyć się własnych, związanych z tragicznymi wydarzeniami z jej życia. Po części dlatego postanawia wraz ze swoją przyjaciółką Ainą poprowadzić grupę wsparcia dla kobiet, które były ofiarami przemocy. Podczas sesji kobiety dzielą się swoimi traumatycznymi przeżyciami.

Dwa miesiące później, w innej części miasta, pięcioletnia Tilde musi patrzeć, jak ktoś zabija jej matkę w ich własnym mieszkaniu. Kto stoi za tym brutalnym mordem? I czy losy skrzywdzonych kobiet, dziewczynki oraz Siri może coś łączyć?

Dlaczego "Biedny Tom już wystygł"?

"Biedny Tom już wystygł" jest trzecią powieścią z cyklu o detektywie Murdochu. Jaką zagadkę będzie musiał wyjaśnić tym razem?

Podczas nocnego obchodu zaginął konstabl Wicker, ceniony i lubiany przez detektywa Murdocha. Wyrusza on na poszukiwania swojego podwładnego, śladem jego rutynowej drogi i zagląda do okolicznych opuszczonych domów. Z każdym krokiem ma coraz gorsze przeczucia.

W jednym z domostw odkrywa ciało poszukiwanego, widok przyprawia o dreszcz: Leżał na boku, przodem do drzwi. Wokół odkrytej głowy widniała w aureoli krwi, która wsiąkała w jego włosy. Nogi były skrzyżowane w kostkach, a między udami tkwił jego rewolwer skierowany lufą w górę, sztywny i wystający niczym groteskowy symbol męskości. Obok denata leżała kartka z napisem: ŻYCIE BEZ TWOJEJ MIŁOŚCI JEST NIE DO ZNIESIENIA. WYBACZ MI. Koroner orzeka, że było to samobójstwo, jednak detektyw Murdoch ma coraz więcej wątpliwości. Czy i tym razem ma dobrą intuicję?

Jaka jest "Wiosna po wiedeńsku"?

"Wiosna po wiedeńsku" to udany debiut literacki, będący połączeniem powieści obyczajowej z kryminałem.

Główną bohaterką jest Katarina, Polka mieszkająca w stolicy Austrii. Dostała się tam na swój wymarzony kierunek - projektowanie mody na Uniwersytecie Sztuki Stosowanej. Mimo że po ponad 2 latach przerwała edukację, została w Wiedniu, gdyż zakochała się w tym mieście. Jak przyznaje: Kocham to miasto. Kocham je szczególnie wiosną. Wiosna w Wiedniu była najpiękniejsza. Biała i różowa dzięki kwitnącym magnoliom. Złota dzięki forsycjom. Kolorowa dzięki wyrastającym jak grzyby po deszczu kawiarnianym stolikom.

Ale ta wiosna jest dla bohaterki zupełnie inna niż wszystkie - złowieszcza i niebezpieczna. Forsycje i magnolie muszą zejść na dalszy plan. Wszystko za sprawą nowej znajomości zawartej w pobliskim parku. Katarina poznaje w nim Davida, fotografa, który chce zrobić jej sesję. Następnego dnia zostaje znaleziony martwy, a wszystkie dowody świadczą przeciwko niej. Na domiar złego śledztwo prowadzi jej były chłopak Martin, nazywany przez nią Leo. Do tego jeszcze dochodzą rosyjscy gangsterzy i intrygujący Włoch. Bohaterka będzie musiała wykazać się nie lada sprytem, by ujść z życiem i zawalczyć o dawną miłość...

"Do grobowej deski", czyli Molly Murphy na tropie

"Do grobowej deski" to trzecia powieść z cyklu o Molly Murphy – rudowłosej Irlandce o zapędach detektywistycznych. Z pewnością jej przygody spodobają się wielbicielom lekkich kryminałów.

Główną bohaterką jest Molly Murphy – młoda dziewczyna pochodząca z wioski Ballykillin w Irlandii. Pod wpływem pewnych nieprzyjemnych wydarzeń, musiała uciekać ze swojego rodzinnego kraju do Ameryki. Od kilku miesięcy przebywa w Nowym Jorku, w którym próbuje się usamodzielnić.

Molly postanawia poprowadzić agencję detektywistyczną swojego  tragicznie zmarłego pracodawcy - Paddy'ego Rileya. Jednakże zajmuje się głównie sprawami rozwodowymi, co jest nużące i prowadzi do wielu nieporozumień. Wreszcie trafia jej się ciekawsze zlecenie - musi odnaleźć nieuczciwego pracownika, który kopiuje projekty damskich sukien i przekazuje je konkurencji. Niestety, aby ją rozwikłać tę sprawę, musi zatrudnić się jako szwaczka na takich samych zasadach, co zwykła pracownica. W tym samym czasie otrzymuje list z Irlandii, w którym emerytowany major Faversham prosi ją o pomoc w znalezieniu jego córki Katherine, która uciekła z parobkiem do Nowego Jorku. I prawdopodobnie wzięli tam ślub. Nie spodziewa się nawet, że te dwie sprawy może coś łączyć i że naraża się na wielkie niebezpieczeństwo...

Zabawne kwiatki z wyszukiwarki [7]

Kolejny raz postanowiłam sprawdzić, jak czytelnicy trafiają na mojego bloga. Wydawałoby się, że wystarczy wpisać jego nazwę do wyszukiwarki. Ale nie zawsze to takie oczywiste. Czasem można trafić przez przypadek, gdyż Google potrafi płatać figle. Jakie wyniki pokazał tym razem?

"Grand", czyli historie hotelowych gości

"Grand" to świetna powieść współczesna z wątkiem obyczajowym i psychologicznym, w której opisane zostały historie gości sopockiego Grand Hotelu.

Sopocki Grand Hotel powstał w latach 1924-1927. Jak podawała Gazeta Gdańska z 1922 roku, ogłoszono wtedy konkurs na projekt hotelu, który: winien być wystawiony w takiej formie, by przedstawiał coś w rodzaju tryptyku. Lewe jego skrzydło mieściłoby cele ze ścianami wybitymi filcem dla goszczenia wariatów, prawe skrzydło kryminał. Zamiast gazonu przed frontem hotelu należy od razu założyć cmentarz dla samobójców. Na froncie hotelu umieścić powinno się motto Dantego „Lasciate ogni speranza” (Porzućcie wszelką nadzieję). Gościły w nim setki znakomitości - monarchów, prezydentów, premierów, polityków oraz gwiazd estrady i kina. Byli to m.in. król Hiszpanii Alfons XIII, Józef Cyrankiewicz, Ignacy Mościcki oraz Greta Garbo. Wspominam o tym dlatego, że właśnie w tym znanym hotelu rozgrywa się akcja powieści "Grand" Janusza Leona Wiśniewskiego.

Bohaterami powieści są jednak nie wspomniane wyżej gwiazdy, lecz zwykli hotelowi goście, których historie możemy poznać dzięki niezwykle spostrzegawczemu narratorowi. Niczym podglądacz wchodzi on niezauważony do ich pokoi, poznaje ich biografie, zasypia i budzi się wraz z nimi w ich hotelowych łóżkach. Dzięki temu możemy poznać ich sny, porażki, tęsknoty, marzenia i cierpienia.

LiteraTura II - Strzelin 2014 zapowiedź

W dniach 23-24 sierpnia w Strzelinie odbędzie się druga edycja LiteraTury, wielokulturowego wydarzenia kulturalno-czytelniczego.

LiteraTura II Strzelin 2014 to dwudniowa impreza, której celem jest promocja literatury. Pierwsza edycja wydarzenia, która odbyła się we Wrocławiu, zebrała 28 pisarzy, którzy ostatniego dnia sierpnia 2013 roku promowali czytelnictwo w lokalnych terenach. Druga edycja zabawy poświęcona jest kulturze oraz odpowiedzialności społecznej.

"Parszywa dwunastka" - co nowego u Stephanie Plum?

"Parszywa dwunastka" Janet Evanovich to dwunasta część przygód Stephanie Plum. Co tym razem przydarzyło się Śliweczce?

O Stephanie Plum słyszała już chyba większość moli książkowych. A wielu z nich miało już okazję ją poznać z kart powieści. Ta niepokorna dziewczyna z Jersey, która nazywana jest przez fanów Śliweczką, pracuje jako łowca nagród w firmie poręczycielskiej swojego kuzyna Vinniego. Ma więcej szczęścia niż talentu, ale lubi swoją pracę. I choć daleko jej do ideału, to potrafi być skuteczna w tym, co robi. Spotyka się z przerwami z Joem Morellim, policjantem z Trenton. Jednak cały czas kręci się wokół niej Komandos, jej kolega po fachu, który wprowadził ją w tajniki zawodu. Oto cała Śliweczka, bohaterka serii książek Janet Evanovich.

Stephanie nie potrafi żyć bez swojej pracy jako łowca nagród, mimo że wciąż narażona jest na niebezpieczeństwo. Ale potrzebuje adrenaliny i nie potrafi siedzieć w miejscu. Pech chce, że do agencji poręczycielskiej Vinniego napływa coraz więcej spraw, którymi musi się zająć i nie wyrabia się ze zleceniami. Na domiar złego, jakaś obłąkana i uzbrojona kobieta zaczyna czyhać na jej życie. Co ciekawe, ma to związek z Komandosem, który przepadł jak kamień w wodę... Czy Stephanie uda się rozwikłać tę zagadkę i nie stracić przy tym życia?

"Żona enkawudzisty" - spowiedź Agnessy Mironowej

"Żona enkawudzisty. Spowiedź Agnessy Mironowej" Miry Jakowienko to połączenie biografii, pamiętnika, powieści, przypominające spowiedź.

Agnessa Mironowa, żona wysokiego rangą oficera NKWD postanowiła opowiedzieć o swoim życiu w stalinowskiej Rosji. Jej zwierzenia spisała Mira Jakowienko, która z czasem stała się jej przyjaciółką. Jak wspomina autorka książki: przyjaźniłam się z Agnessą do momentu jej śmierci, czyli ponad dwadzieścia lat.

Książka podzielona została na 2 części - "I raj, i piekło - wszystko blisko" oraz "Kto odpłaci?!". W pierwszej Agnessa opisuje swoje życie z pierwszym, drugim i trzecim mężem, natomiast w drugiej wspomina o pobycie w łagrze i powrocie do domu. W tej części znalazło się także posłowie Iriny Szerbakowej "Na huśtawce losu" oraz informacje na temat Stowarzyszenia Memoriał.

"Miłość jest jak toskański deser", czyli życie od kuchni

Pasja gotowania, nieprzystępny i bezwzględny biznesmen oraz temperamentna kucharka. Co z tego wyniknie? Odpowiedzi należy szukać w powieści "Miłość jest jak toskański deser" Elisabetty Flumeri i Gabrielli Giamometti.

Powiadają, że do serca mężczyzny można trafić przez żołądek. Wystarczy odpowiednie menu, przygotowane z sercem i pasją, a sukces jest murowany. A jeśli obiekt owych kulinarnych zabiegów jest bezwzględnym biznesmenem, który nie ma serca? Wtedy potrzebna jest odpowiednia kucharka - z temperamentem, która potrafi dopasować dania do każdej okoliczności. Taka właśnie jest Margherita, bohaterka powieści "Miłość jest jak toskański deser".

Margherita Carletti od najmłodszych lat lubiła gotować. Można powiedzieć, że wyssała tę umiejętność z mlekiem matki. Bowiem jej mama prowadziła w Toskanii małą restaurację U Eriki, która cieszyła się uznaniem gości. To właśnie tam poznała swojego przyszłego męża i wyjechała z nim do Rzymu. Sielanka skończyła się po 5 latach. Mąż okazał się wiecznym nastolatkiem, który sam nie wie, czego chce. W dodatku wdał się w romans. Margherita niewiele myśląc, spakowała walizki, zabrała swoje zwierzaki (2 koty, psa i gwarka) i wróciła do swojej rodzinnej miejscowości Roccafitty. Właśnie tam chciała zacząć życie od nowa...

"Śmierć detektywa" - co nowego u Molly Murphy?

"Śmierć detektywa" to druga powieść z cyklu o Molly Murphy – rudowłosej Irlandce o zapędach detektywistycznych. Z pewnością jej przygody spodobają się wielbicielom lekkich kryminałów.

Główną bohaterką jest Molly Murphy – młoda dziewczyna pochodząca z wioski Ballykillin w Irlandii. Pod wpływem pewnych nieprzyjemnych wydarzeń, musiała uciekać ze swojego rodzinnego kraju do Ameryki. Od kilku miesięcy przebywa w Nowym Jorku, w którym próbuje się usamodzielnić. Nie jest to jednak łatwe, gdyż bez referencji, trudno jej znaleźć pracę.

Marzy o tym, by zostać prywatnym detektywem i chce pobierać nauki u fachowca – Paddy'ego Rileya. Problem w tym, że nie jest to zawód dla kobiet. Dlatego pracodawca pozwala jej jedynie przekładać papiery i zmywać podłogi. Nie wtajemnicza jej w bieżące sprawy, które prowadzi. Tymczasem Molly chciałaby się zajmować poszukiwaniem osób zaginionych. Nie spodziewa się, że wkrótce czeka ją prawdziwe wyzwanie, bowiem niemalże na jej oczach zostaje popełnione morderstwo, a ona sama ledwo uchodzi z życiem...