"Jesień Mikołajka" René Goscinny'ego i Jean-Jacques'a Sempégo to wybór jesienno-szkolnych opowiadań o najsłynniejszym łobuziaku w historii literatury dziecięcej.
Mikołajek to niezły łobuziak swoim zachowaniem sprawiający kłopoty rodzicom i nauczycielom, który zyskał sympatię dzieci. Potrafi coś spsocić i nawet nie wie, że zrobił źle. Jest naprawdę rozbrajający w tej swojej naiwności. Jest przy tym bardzo energicznym i przebojowym chłopcem. Poznałam go przy okazji wiosennych i letnich opowiadań, w których był bezkonkurencyjny. Dlatego chciałam zobaczyć, jak radzi sobie w szkole.
"Jesień Mikołajka" to wybór jesienno-szkolnych opowiadań o najsłynniejszym łobuziaku w historii literatury dziecięcej. Teksty pochodzą z różnych zbiorów - "Nowe przygody Mikołajka", "Nowe przygody Mikołajka. Kolejna porcja", "Nieznane przygody Mikołajka", ale łączy je jesienna tematyka.
Głównym bohaterem jest Mikołajek, słynny łobuziak, który ma mnóstwo pomysłów na pokonanie nudy. Jako że jest sprytnym i inteligentnym chłopcem, dostarcza rodzicom nowych atrakcji. Ma kilku kolegów, którzy dzielnie mu towarzyszą w jego przygodach - Alcesta, który wiecznie je i jest gruby, Euzebiusza, który jest bardzo silny i lubi dawać w nos, Rufusa, który ma tatę policjanta, Gotfryda, który ma bogatego tatę i wciąż chwali się prezentami od niego czy Kleofasa, który nigdy nie rozumie żartów.
Najbardziej rozbawiło mnie opowiadanie "Robię porządek". Mikołajek został zmuszony przez mamę o zrobienie porządku w swoim pokoju. W ferworze walki o ład, zaczął wymyślać coraz to nowe sposoby. Na przykład postanowił ogolić misia taty maszynką, co było feralne w skutkach. Choć Mikołajek miał do tego inne podejście: To nic takiego, tata zawsze mówił, że maszynka jest stara i kupi sobie nową. Niedobrze tylko dla misia: górną połowę ma ogoloną, a dolną nie. Wygląda, jakby był w spodniach. Jak można się domyślić, kontynuowanie porządku przyniosło jeszcze więcej szkód... Co powie na to mama Mikołajka?
Bardzo spodobało mi się opowiadanie "Tata jest konający". Pokazuje ono, że chorowanie w domu wcale nie jest proste. Szczególnie, że każdy wie lepiej od nas, co robić, by się wykurować. Przekoał się o tym tata Mikołajka i podjął decyzję...
Świetnie bawiłam się także przy opowiadaniu "Niespodzianka!". Pokazuje, że niespodziewane wizyty wcale nie muszą być przyjemne dla gospodarzy. Szczególnie, gdy słyszy się np. takie słowa: A wiesz, że się poprawiłaś? Do twarzy ci z tą tuszą, ale musisz uważać.
Książkę czyta się bardo szybko, ponieważ opowiadania są krótkie i mają zabawne zakończenia. Przygody jednocześnie śmieszą i dają do myślenia. Zastanawiające są relacje rodziców Mikołajka, którzy się kłócą oraz trudne relacje taty Mikołajka i jego sąsiada pana Blédurta, którzy są wiecznie na siebie obrażeni albo się kłócą (czyżby sprawdzało się powiedzenie kto się czubi, ten się lubi?). Dziecko uzna, że to zabawne.
Świetnym pomysłem jest zastosowanie narracji pierwszoosobowej. Mikołajek relacjonuje zdarzenia z perspektywy dziecka, które jest nieco naiwne i nie rozumie ironii. Ale czemu się dziwić, w końcu jest małym chłopcem.
Dużym walorem lektury są ilustracje Jean-Jacques'a Sempégo, które przedstawiają przygody Mikołajka i jego bliskich. Polecam tę książkę zarówno dzieciom, jak i dorosłym. Na pewno każdy znajdzie w niej coś dla siebie.
"Jesień Mikołajka" to wybór jesienno-szkolnych opowiadań o najsłynniejszym łobuziaku w historii literatury dziecięcej. Teksty pochodzą z różnych zbiorów - "Nowe przygody Mikołajka", "Nowe przygody Mikołajka. Kolejna porcja", "Nieznane przygody Mikołajka", ale łączy je jesienna tematyka.
Głównym bohaterem jest Mikołajek, słynny łobuziak, który ma mnóstwo pomysłów na pokonanie nudy. Jako że jest sprytnym i inteligentnym chłopcem, dostarcza rodzicom nowych atrakcji. Ma kilku kolegów, którzy dzielnie mu towarzyszą w jego przygodach - Alcesta, który wiecznie je i jest gruby, Euzebiusza, który jest bardzo silny i lubi dawać w nos, Rufusa, który ma tatę policjanta, Gotfryda, który ma bogatego tatę i wciąż chwali się prezentami od niego czy Kleofasa, który nigdy nie rozumie żartów.
Najbardziej rozbawiło mnie opowiadanie "Robię porządek". Mikołajek został zmuszony przez mamę o zrobienie porządku w swoim pokoju. W ferworze walki o ład, zaczął wymyślać coraz to nowe sposoby. Na przykład postanowił ogolić misia taty maszynką, co było feralne w skutkach. Choć Mikołajek miał do tego inne podejście: To nic takiego, tata zawsze mówił, że maszynka jest stara i kupi sobie nową. Niedobrze tylko dla misia: górną połowę ma ogoloną, a dolną nie. Wygląda, jakby był w spodniach. Jak można się domyślić, kontynuowanie porządku przyniosło jeszcze więcej szkód... Co powie na to mama Mikołajka?
Bardzo spodobało mi się opowiadanie "Tata jest konający". Pokazuje ono, że chorowanie w domu wcale nie jest proste. Szczególnie, że każdy wie lepiej od nas, co robić, by się wykurować. Przekoał się o tym tata Mikołajka i podjął decyzję...
Świetnie bawiłam się także przy opowiadaniu "Niespodzianka!". Pokazuje, że niespodziewane wizyty wcale nie muszą być przyjemne dla gospodarzy. Szczególnie, gdy słyszy się np. takie słowa: A wiesz, że się poprawiłaś? Do twarzy ci z tą tuszą, ale musisz uważać.
Książkę czyta się bardo szybko, ponieważ opowiadania są krótkie i mają zabawne zakończenia. Przygody jednocześnie śmieszą i dają do myślenia. Zastanawiające są relacje rodziców Mikołajka, którzy się kłócą oraz trudne relacje taty Mikołajka i jego sąsiada pana Blédurta, którzy są wiecznie na siebie obrażeni albo się kłócą (czyżby sprawdzało się powiedzenie kto się czubi, ten się lubi?). Dziecko uzna, że to zabawne.
Świetnym pomysłem jest zastosowanie narracji pierwszoosobowej. Mikołajek relacjonuje zdarzenia z perspektywy dziecka, które jest nieco naiwne i nie rozumie ironii. Ale czemu się dziwić, w końcu jest małym chłopcem.
Dużym walorem lektury są ilustracje Jean-Jacques'a Sempégo, które przedstawiają przygody Mikołajka i jego bliskich. Polecam tę książkę zarówno dzieciom, jak i dorosłym. Na pewno każdy znajdzie w niej coś dla siebie.
René Goscinny (1926-1977) był scenarzystą i pisarzem.Zrewolucjonizował komiks, podnosząc go do rangi dziewiątej Muzy. Jest twórcą legendarnych bohaterów - Mikołajka (z Jean-Jacquesem Sempém), Asteriksa (z Albertem Uderzo), Lucky Lucka (z Morrisem). Jego bohaterowie przeżyli swojego twórcę, a wiele powiedzeń przeszło do języka codziennego. Jednak szczególną czułością darzył Mikołajka.
Jean-Jacques Sempé (ur. 1932) jest francuskim rysownikiem i ilustratorem. Oprócz Mikołajka, nieznośnego chłopca, stworzył postaci Marcellina Caillou, Raoula Taburin.
Autor: René Goscinny, Jean-Jacques SempéTytuł: "Wiosna Mikołajka"
Ilość stron: 144
Oprawa: twarda
Książka przeczytana w ramach wyzwań:
ABC Czytania (wariant 1 - tytuł na W)
Pod hasłem (europejski pierwszy raz)
W 200 książek dookoła świata (Francja)
Wyzwanie czytelnicze u Wiedźmy (jedzenie) (pory roku)
Uwielbiam przygody i pomysły Mikołajka - jest niezastąpiony :)
OdpowiedzUsuńWprost przepadam za Mikołajkiem, muszę mieć tę książkę!
OdpowiedzUsuń