"Umarły Las" Tomasza Samojlika i Adama Wajraka to ptasi western w formie komiksowej.
Kiedyś bardzo lubiłam komiksy - w podstawówce zaczytywałam się w "Gigancie". Bohaterami byli m.in. Kaczor Donald i Myszka Miki. Można było się nie tylko pośmiać z przygód postaci znanych z kreskówek, lecz także rozwiązywać zagadki kryminalne. Po latach postanowiłam odnowić czytanie komiksów. Byłam bowiem ciekawa najnowszej książki Adama Wajraka, którą stworzył wspólnie z Tomaszem Samojlikiem.
Do Umarłego Lasu, miasteczka na Dzikim Wschodzie, przybywa nowy ptasi szeryf. Triko, dzięcioł trójpalczasty, różni się od innych dzięciołów wyglądem i zachowaniem, czym budzi nieufność mieszkańców. W dodatku, do tej pory szeryfem był dzięcioł czarny.
Życie w lesie toczy się swoim zwyczajnym rytmem. Na pierwszy rzut oka wszystko jest w porządku, panuje ład i porządek. Blekoto, dzięcioł białogrzbiety, prowadzi saloon z larwami. Kapral, dzięcioł duży, prowadzi bank nasion. Mogiłczyk, sóweczka zwyczajna, wyprawia pogrzeby. Bargiel, kowalik zwyczajny, prowadzi sklep kolonialny. A korniki drążą korytarze w martwych drzewach. Niestety są to jedynie pozory sielanki. Każdy z mieszkańców ma swoje za uszami. Najbardziej podstępne okazują się szpaki, które mają niecny plan wobec mieszkańców Umarłego Lasu... Czy nowemu szeryfowi uda się zasłużyć na odznakę?
"Umarły Las" to ptasi western w formie komiksowej, który jest efektem pracy dwóch przyrodników. Rysunki i dialogi leśnych bohaterów stworzył Tomasz Samojlik, zaś zdjęcia i opisy poza fabułą komiksu - Adam Wajrak. Bohaterami ich wspólnego komiksu są ptaki żyjące w lesie na Dzikim Wschodzie. Są to głównie dzięcioły - trójpalczasty, czarny, duży, białogrzbiety, krętogłów zwyczajny. Jednak w lesie mieszkają także inne ptaki - kowalik zwyczajny, sóweczka zwyczajna, puszczyki zwyczajne, włochatka zwyczajna, szpaki zwyczajne.
Leśni bohaterowie zostali świetnie sportretowani, zarówno graficznie, jak i słownie. kolory kapeluszy (czubki), upierzenia, a także o wypowiedzi bohaterów i ich sposób działania - tak aby były jak najbardziej zbliżone do rzeczywistych zachowań ptaków. Jedyne odstępstwo "od normy" to sposób chodzenia ptaków. Zostało to wytłumaczone przez Adama Wajraka: Co prawda nasi bohaterowie chodzą jak ludzie, ale przecież doskonale wiecie, że ptaki poruszają się zupełnie inaczej, a w szczególności dzięcioły.
Trzeba przyznać, że fabuła jest niezwykle ciekawa i nieco zagadkowa. Nie brakuje w niej zwrotów akcji i elementów zaskoczenia. Autorzy dozują informacje, które powoli wychodzą na jaw. Dzięki temu ich komiks czyta się niczym powieść detektywistyczną.
Dużym walorem tego komiksu jest jego edukacyjny charakter. Oprócz rysunkowej historii, autorzy przemycają wiedzę na temat ptasich zwyczajów oraz ich naturalnego środowiska. Co więcej, dzięki zdjęciom Adama Wajraka możemy zobaczyć, jak wyglądają ptaki, o których czytamy w komiksie. Na pewno łatwiej je będzie rozpoznać na żywo. Bowiem pierwowzorem Umarłego Lasu jest Puszcza Białowieska.
"Umarły Las" jest dowodem na to, że komiksy nie są przeznaczone tylko dla dzieci. Dorośli też mogą się przy nich doskonale bawić, a przy okazji poszerzyć swoją wiedzę. Polecam tę książkę miłośnikom komiksów, Tomasza Samojlika oraz Adama Wajraka.
Kiedyś bardzo lubiłam komiksy - w podstawówce zaczytywałam się w "Gigancie". Bohaterami byli m.in. Kaczor Donald i Myszka Miki. Można było się nie tylko pośmiać z przygód postaci znanych z kreskówek, lecz także rozwiązywać zagadki kryminalne. Po latach postanowiłam odnowić czytanie komiksów. Byłam bowiem ciekawa najnowszej książki Adama Wajraka, którą stworzył wspólnie z Tomaszem Samojlikiem.
Do Umarłego Lasu, miasteczka na Dzikim Wschodzie, przybywa nowy ptasi szeryf. Triko, dzięcioł trójpalczasty, różni się od innych dzięciołów wyglądem i zachowaniem, czym budzi nieufność mieszkańców. W dodatku, do tej pory szeryfem był dzięcioł czarny.
Życie w lesie toczy się swoim zwyczajnym rytmem. Na pierwszy rzut oka wszystko jest w porządku, panuje ład i porządek. Blekoto, dzięcioł białogrzbiety, prowadzi saloon z larwami. Kapral, dzięcioł duży, prowadzi bank nasion. Mogiłczyk, sóweczka zwyczajna, wyprawia pogrzeby. Bargiel, kowalik zwyczajny, prowadzi sklep kolonialny. A korniki drążą korytarze w martwych drzewach. Niestety są to jedynie pozory sielanki. Każdy z mieszkańców ma swoje za uszami. Najbardziej podstępne okazują się szpaki, które mają niecny plan wobec mieszkańców Umarłego Lasu... Czy nowemu szeryfowi uda się zasłużyć na odznakę?
"Umarły Las" to ptasi western w formie komiksowej, który jest efektem pracy dwóch przyrodników. Rysunki i dialogi leśnych bohaterów stworzył Tomasz Samojlik, zaś zdjęcia i opisy poza fabułą komiksu - Adam Wajrak. Bohaterami ich wspólnego komiksu są ptaki żyjące w lesie na Dzikim Wschodzie. Są to głównie dzięcioły - trójpalczasty, czarny, duży, białogrzbiety, krętogłów zwyczajny. Jednak w lesie mieszkają także inne ptaki - kowalik zwyczajny, sóweczka zwyczajna, puszczyki zwyczajne, włochatka zwyczajna, szpaki zwyczajne.
Leśni bohaterowie zostali świetnie sportretowani, zarówno graficznie, jak i słownie. kolory kapeluszy (czubki), upierzenia, a także o wypowiedzi bohaterów i ich sposób działania - tak aby były jak najbardziej zbliżone do rzeczywistych zachowań ptaków. Jedyne odstępstwo "od normy" to sposób chodzenia ptaków. Zostało to wytłumaczone przez Adama Wajraka: Co prawda nasi bohaterowie chodzą jak ludzie, ale przecież doskonale wiecie, że ptaki poruszają się zupełnie inaczej, a w szczególności dzięcioły.
Trzeba przyznać, że fabuła jest niezwykle ciekawa i nieco zagadkowa. Nie brakuje w niej zwrotów akcji i elementów zaskoczenia. Autorzy dozują informacje, które powoli wychodzą na jaw. Dzięki temu ich komiks czyta się niczym powieść detektywistyczną.
Dużym walorem tego komiksu jest jego edukacyjny charakter. Oprócz rysunkowej historii, autorzy przemycają wiedzę na temat ptasich zwyczajów oraz ich naturalnego środowiska. Co więcej, dzięki zdjęciom Adama Wajraka możemy zobaczyć, jak wyglądają ptaki, o których czytamy w komiksie. Na pewno łatwiej je będzie rozpoznać na żywo. Bowiem pierwowzorem Umarłego Lasu jest Puszcza Białowieska.
"Umarły Las" jest dowodem na to, że komiksy nie są przeznaczone tylko dla dzieci. Dorośli też mogą się przy nich doskonale bawić, a przy okazji poszerzyć swoją wiedzę. Polecam tę książkę miłośnikom komiksów, Tomasza Samojlika oraz Adama Wajraka.
Adam Wajrak (ur. 1972) jest przyrodnikiem i dziennikarzem Gazety Wyborczej. Mieszka w Puszczy Białowieskiej, dzięki czemu na co dzień może spotkać dzikie zwierzęta. Od ponad 20 lat podgląda zwierzęta. Wielu ludzi mu zazdrości tego, że jego praca to nieustanne wakacje. Na swoim koncie ma wiele książek dla dzieci i dorosłych, m.in. "To zwierzę mnie bierze", "Zwierzaki Wajraka", "Wilki".
Tomasz Samojlik (ur. 1978) jest naukowcem z Instytutu Biologii Ssaków PAN oraz badaczem historii Puszczy Białowieskiej. Jest również autorem książek i komiksów dla dzieci, twórcą postaci żubra Pompika i ryjówki Dobrzyka.
Autorzy: Tomasz Samojlik, Adam Wajrak
Tytuł: "Umarły Las"
Ilość stron:
Oprawa: twarda
Książka przeczytana w ramach wyzwań:
ABC czytania (wariant 2 - tytuł na U)
Czytamy nowości
Dziecinnie
Grunt to okładka
Przeczytam tyle, ile mam wzrostu ( cm)
W 200 książek dookoła świata (Polska)
W bibliotekach komiksy "Gigant" nadal cieszą się powodzeniem, ośmioletni syn co chwilę przynosi jakąś z tych książeczek. Natomiast "Umarły las" spodobał się jedenastoletniej córce, miłośniczce przyrody i komiksu. Często sięga po książki Wajraka, a z komiksów tego rysownika znamy "Ostatniego żubra".
OdpowiedzUsuńNawet nie wiedziałam, że jej jeszcze wydają ;) Ja dopiero poznałam tego rysownika, ale czekam na drugi tom komiksu tego duetu :)
UsuńJa za komiksami raczej nie przepadam :)
OdpowiedzUsuńBuziaczki! ♥
Zapraszam do nas 😍
Świat oczami dwóch pokoleń
A ja je lubię - od czasu do czasu ;)
UsuńWłaśnie do niej zasiadam :)
OdpowiedzUsuńJestem ciekawa Twojej opinii :)
UsuńTeż mam i chociaż komiksy to nie do końca moja bajka, ale chciałam spróbować. Leży na stosiku na najbliższe dni ;)
OdpowiedzUsuń/Pozdrawiam,
Szufladopółka
Mam nadzieję, że Ci się spodoba ;)
UsuńJak ja dawno komiksu nie miałam w ręku.
OdpowiedzUsuńJa mam od czasu do czasu ;)
Usuń