"Za granicą fikcji literackiej znajduje się świat, który nie ma żadnych granic: świat prawdy" - przyznaje Janusz Leon Wiśniewski, autor "Moich historii prawdziwych".
"Moje historie prawdziwe" to zbiór 134 opowiadań Janusza Leona Wiśniewskiego. Utwory pochodzą z następujących tomów: "Intymna teoria względności", "Molekuły emocji", "Czy mężczyźni są światu potrzebni?", "Sceny z życia za ścianą", "Zbliżenia", "Ukrwienie", "Moja bliskość największa", "Ślady". Książka podzielona została na 3 części - Ona, On i Oni.
Opowiadania zawarte w tej antologii pochodzą z różnych okresów i są niezwykle różnorodne - opisują samotność, zdrady, różne rodzaje miłości oraz trudne sytuacje życiowe. Teksty te mają punkty wspólne, są nimi ludzkie emocje - uniwersalne, zrozumiałe dla wszystkich, niezależne od geografii, koloru skóry, wyznawanej religii czy uwarunkowań kulturowych.
Historie opisywane w opowiadaniach są prawdziwe i poruszające. Jak przyznaje w epilogu Janusz Leon Wiśniewski spotkał w windzie Koreankę SuKa z "Układu odniesienia", odwiedza Joelle z "Czasu połowicznego rozpadu", bywa w hospicjum z "Miłości w czasach odrazy", spotyka się z rodzicami Marcina z "Funkcji rozkładu cierpienia" oraz wspiera porzuconego ojca z "Dnia matki". Wysłuchał zwierzeń zdradzonej kobiety z "Sukienki" oraz odwiedza Wolfganga i Aleksa ze "Scen życia za ścianą". Jak przyznaje autor: Tym, co skłoniło mnie do zwrócenia uwagi na te, a nie inne historie i opisana ich, była przede wszystkim względność przekazywanej prawdy.
W antologii znalazły się także utwory zawierające teorie na temat relacji damsko-męskich. Autor stawia ciekawe pytania i porusza ważne problemy, m.in. "Czy światu potrzebni są jeszcze mężczyźni", "Czego boją się mężczyźni?", "Jakich mężczyzn wybierają kobiety?", "Z jakimi mężczyznami kobiety nie mają dzieci?", "Czy mężczyzna może być wierny?".
Janusz Leon Wiśniewski jest świetnym obserwatorem i słuchaczem, który potrafi przelać zasłyszane opowieści na papier. Powstają z tego niezwykłe historie, które zachwycają, wzruszają lub skłaniają do zastanowienia się nad życiem - i przede wszystkim zapadają w pamięć. Bohaterami opowiadań są zwykli ludzie, którzy mają znajome problemy, dzięki czemu można się łatwiej z nimi zidentyfikować.
Antologii tej nie da się przeczytać za jednym zamachem, choć opowiadania są napisane lekkim językiem i są krótkie. Jednak jest ich zbyt dużo (książka liczy ponad 500 stron). Poza tym najlepiej się nimi delektować pomału, wracać do nich po jakimś czasie i czytać je niekoniecznie po kolei. Polecam tę książkę miłośnikom opowiadań oraz Janusza Leona Wiśniewskiego.
Opowiadania zawarte w tej antologii pochodzą z różnych okresów i są niezwykle różnorodne - opisują samotność, zdrady, różne rodzaje miłości oraz trudne sytuacje życiowe. Teksty te mają punkty wspólne, są nimi ludzkie emocje - uniwersalne, zrozumiałe dla wszystkich, niezależne od geografii, koloru skóry, wyznawanej religii czy uwarunkowań kulturowych.
Historie opisywane w opowiadaniach są prawdziwe i poruszające. Jak przyznaje w epilogu Janusz Leon Wiśniewski spotkał w windzie Koreankę SuKa z "Układu odniesienia", odwiedza Joelle z "Czasu połowicznego rozpadu", bywa w hospicjum z "Miłości w czasach odrazy", spotyka się z rodzicami Marcina z "Funkcji rozkładu cierpienia" oraz wspiera porzuconego ojca z "Dnia matki". Wysłuchał zwierzeń zdradzonej kobiety z "Sukienki" oraz odwiedza Wolfganga i Aleksa ze "Scen życia za ścianą". Jak przyznaje autor: Tym, co skłoniło mnie do zwrócenia uwagi na te, a nie inne historie i opisana ich, była przede wszystkim względność przekazywanej prawdy.
W antologii znalazły się także utwory zawierające teorie na temat relacji damsko-męskich. Autor stawia ciekawe pytania i porusza ważne problemy, m.in. "Czy światu potrzebni są jeszcze mężczyźni", "Czego boją się mężczyźni?", "Jakich mężczyzn wybierają kobiety?", "Z jakimi mężczyznami kobiety nie mają dzieci?", "Czy mężczyzna może być wierny?".
Janusz Leon Wiśniewski jest świetnym obserwatorem i słuchaczem, który potrafi przelać zasłyszane opowieści na papier. Powstają z tego niezwykłe historie, które zachwycają, wzruszają lub skłaniają do zastanowienia się nad życiem - i przede wszystkim zapadają w pamięć. Bohaterami opowiadań są zwykli ludzie, którzy mają znajome problemy, dzięki czemu można się łatwiej z nimi zidentyfikować.
Antologii tej nie da się przeczytać za jednym zamachem, choć opowiadania są napisane lekkim językiem i są krótkie. Jednak jest ich zbyt dużo (książka liczy ponad 500 stron). Poza tym najlepiej się nimi delektować pomału, wracać do nich po jakimś czasie i czytać je niekoniecznie po kolei. Polecam tę książkę miłośnikom opowiadań oraz Janusza Leona Wiśniewskiego.
Janusz Leon Wiśniewski (ur. 1954) jest pisarzem oraz naukowcem - magistrem fizyki i ekonomii, doktorem informatyki i chemii. Zadebiutował w 2001 roku "S@motnością w sieci". Na swoim koncie ma także m.in. "Bikini" oraz "Na fejsie z moim synem", "Grand", "Kulminacje".
Tytuł: "Moje historie prawdziwe"
Ilość stron: 560
Oprawa: twarda
![Moje historie prawdziwe [Jausz L. Wiśniewski] - KLIKAJ I CZYTAJ ONLINE](http://cyfroteka.pl/images/BRD.png)
Książka przeczytana w ramach wyzwań:
Czytam opasłe tomiska (540 s.)
Gra w kolory (zielony)
Historia z trupem
Klucznik (dziewczęta i kobiety, książka w książce)
Motyw zdrady w literaturze
Pod hasłem ("podaj cegłę", czyli 400+)
Polacy nie gęsi III
Przeczytam tyle, ile mam wzrostu ( cm)
W 200 książek dookoła świata (Polska)
Książka bierze udział w konkursie Zielono mi
Mam już u siebie! :)
OdpowiedzUsuńTo życzę przyjemnej lektury :)
UsuńLubię takie opowiadania, więc z chęcią bym zajrzała do tego zbioru.
OdpowiedzUsuńMyślę, że Ci się spodoba ;)
UsuńTa książka była moim pierwszym spotkaniem z autorem i byłam pod dużym wrażeniem
OdpowiedzUsuńTo polecam Ci także "Grand" i "Miłość oraz inne dysonanse" :)
UsuńKiedyś czytałam Samotność w sieci i niespecjalnie mnie to porwało, myślę, że z tymi opowiadaniami byłoby podobnie... ;)
OdpowiedzUsuńJak nie dasz im szansy, to się nie przekonasz ;)
UsuńMam ochotę na ten zbiór opowiadań. Wiśniewskiego znam z powieści, a także z jednego z jego zbiorów "Ślady" i cenię sobie jego twórczość.
OdpowiedzUsuńAntologia ta zawiera także zbiór "Ślady". Skoro cenisz tego autora, to jest to dla Ciebie pozycja obowiązkowa :)
UsuńZraziłam się do twórczości tego autora podczas spotkania z "S@motnością w sieci", która wynudziła mnie niemiłosiernie, dlatego wątpię, abym kiedyś skusiła się na powyższą pozycję. Raczej nie.
OdpowiedzUsuńPolecam Ci "Miłość oraz inne dysonanse" oraz "Grand" - są lepsze od "S@motności w sieci" :) Choć mnie się podobała także "S@motność...".
UsuńZbiór wygląda interesująco i z chęcią bym go poznała :)
OdpowiedzUsuńZachęcam, warto go mieć w swojej kolekcji :)
UsuńMuszę przeczytać i nie zraża mnie to, że jest ok. 500 stron opowiadań:)
OdpowiedzUsuńMam nadzieję, że się spodoba ;)
UsuńStrasznie podoba mi się ten zbiorek opowiadań. Przekonałaś mnie do niego.
OdpowiedzUsuńBardzo się cieszę. Coś czuję, że przypadnie Ci do gustu :)
Usuń