Duch Romana Polańskiego, demon likantropii, wampir, nekromanta - to tylko kilka postaci ze zbioru opowiadań Ahsana Ridha Hassana "Wieża".
Nie jestem miłośniczką opowiadań, gdyż zanim się zacznie akcja, już się kończy. Zdecydowanie wolę powieści, które są bardziej wymagającymi lekturami. Jednak do sięgnięcia po zbiór "Wieża" zachęciło mnie tajemnicze nazwisko autora. Jest ono jednak mylące - przywodzi na myśl mieszkańca krajów arabskich. Nic bardziej mylnego, akcja opowiadań toczy się w Polsce, a sam autor pochodzi z Bielsko-Białej i mieszka obecnie w Krakowie.
"Wieża" to zbiór 5 opowiadań Ahsana Ridha Hassana, które można zakwalifikować do literatury grozy. Każde z nich zawiera historię, opartą na innym motywie. Wśród nich będzie m.in. tajemnicza budowla, która pozostaje na granicy szaleństwa; ducha Romana Polańskiego oraz proces swoją absurdalnością przypominający powieść Franza Kafki.
Najbardziej podobało mi się opowiadanie "Sądny dzień", w którym główny bohater przeżywa koszmar na jawie. Andrzej jest znanym rysownikiem, który po pracy nie stroni od kobiet mimo że jest żonaty. Pewnego dnia jego świat wywraca się do góry nogami. A on sam jest sędzią na przedziwnym procesie...
Trochę zawiodłam się tytułowym opowiadaniem, które moim zdaniem było trochę przydługie, z powodu zbędnych opisów - np. dotyczących papieru toaletowego. Autor miał ciekawy pomysł z tajemniczą wieżą, która wyrosła w ogrodzie Michała i Moniki. Co ciekawe, widzi ją jedynie Michał, podobnie tajemniczą zakapturzoną postać, która budzi w nim strach. Fakt ten oraz inne czynniki zewnętrzne burzą sielankę małżeńską. Czy Michałowi uda się uratować małżeństwo i odkryć co kryje w sobie wieża?
Książkę czyta się w miarę szybko, gdyż jest napisana lekkim językiem. Zamieszczone w niej opowiadania mają różny poziom, jak to zwykle bywa w tego typu publikacjach. Widać, że autor lubi Franza Kafkę, który stał się inspiracją do jednego z opowiadań. Co więcej, opowiadania skłaniają do refleksji m.in. na temat granic przyzwoitości, poczucia moralności, przeprowadzania eksperymentów czy nieświadomego dostania się do sekty.
Muszę przyznać, że jak na debiut literacki, książka ta jest całkiem udana. Polecam ten zbiór miłośnikom opowiadań grozy w bezkrwawym wydaniu oraz osobom, które lubią dawać szansę debiutantom, gdyż widzą w nich potencjał.
"Wieża" to zbiór 5 opowiadań Ahsana Ridha Hassana, które można zakwalifikować do literatury grozy. Każde z nich zawiera historię, opartą na innym motywie. Wśród nich będzie m.in. tajemnicza budowla, która pozostaje na granicy szaleństwa; ducha Romana Polańskiego oraz proces swoją absurdalnością przypominający powieść Franza Kafki.
Najbardziej podobało mi się opowiadanie "Sądny dzień", w którym główny bohater przeżywa koszmar na jawie. Andrzej jest znanym rysownikiem, który po pracy nie stroni od kobiet mimo że jest żonaty. Pewnego dnia jego świat wywraca się do góry nogami. A on sam jest sędzią na przedziwnym procesie...
Trochę zawiodłam się tytułowym opowiadaniem, które moim zdaniem było trochę przydługie, z powodu zbędnych opisów - np. dotyczących papieru toaletowego. Autor miał ciekawy pomysł z tajemniczą wieżą, która wyrosła w ogrodzie Michała i Moniki. Co ciekawe, widzi ją jedynie Michał, podobnie tajemniczą zakapturzoną postać, która budzi w nim strach. Fakt ten oraz inne czynniki zewnętrzne burzą sielankę małżeńską. Czy Michałowi uda się uratować małżeństwo i odkryć co kryje w sobie wieża?
Książkę czyta się w miarę szybko, gdyż jest napisana lekkim językiem. Zamieszczone w niej opowiadania mają różny poziom, jak to zwykle bywa w tego typu publikacjach. Widać, że autor lubi Franza Kafkę, który stał się inspiracją do jednego z opowiadań. Co więcej, opowiadania skłaniają do refleksji m.in. na temat granic przyzwoitości, poczucia moralności, przeprowadzania eksperymentów czy nieświadomego dostania się do sekty.
Muszę przyznać, że jak na debiut literacki, książka ta jest całkiem udana. Polecam ten zbiór miłośnikom opowiadań grozy w bezkrwawym wydaniu oraz osobom, które lubią dawać szansę debiutantom, gdyż widzą w nich potencjał.
Ahsan Ridha Hassan jest początkującym pisarzem, przedsiębiorcą i założycielem portalu Wydaje.pl. Na swoim koncie ma kilka nagród literackich. Inspiruje się prozą Kafki, Gombrowicza, Gaimana i Kundery.
Autor: Ahsan Ridha Hassan
Tytuł: "Wieża"
Ilość stron: 266
Oprawa: miękka
![Wieża [Ahsan Ridha Hassan] - KLIKAJ I CZYTAJ ONLINE](http://cyfroteka.pl/images/BRD.png)
Książka przeczytana w ramach wyzwań:
Historia z trupem
Klucznik (wydana w roku 2014)
Motyw zdrady w literaturze
Polacy nie gęsi
Przeczytam tyle, ile mam wzrostu ( cm)
W 200 książek dookoła świata (Wielka Brytania)
Z literą w tle (autor na H)
Chętnie bym przeczytała, lubię opowiadania grozy, a tego zbioru jestem całkiem ciekawa ;)
OdpowiedzUsuńMam nadzieję, że Ci się spodoba :)
UsuńNa pewno przeczytam, nie odmówię sobie opowiadań grozy, chociaż generalnie nie przepadam za taką formą narracji.
OdpowiedzUsuńW takim razie życzę miłej lektury ;) Może dzięki niej przekonasz się do opowiadań.
UsuńChoć nie przepadam - podobnie jak Ty za opowiadaniami, to coś mnie tym razem zachęciło. Spróbuję zmierzyć się z tym zbiorem :)
OdpowiedzUsuńCieszę się. Mam nadzieję, że się nie zawiedziesz :)
UsuńOpowiadania grozy, powiadasz? To chyba coś dla mnie. A opowiadania też lubię :)
OdpowiedzUsuńW takim razie musisz przeczytać :)
UsuńA ja bardzo lubię opowiadania ze wględu na ich różnorodność. Chętnie przeczytam.
OdpowiedzUsuńMyślę, że jest szansa, że Ci się spodobają :)
UsuńMam podobny problem jak Ty, również nie przepadam za opowiadaniami. Nie wiem, czy będę miała okazję przeczytać tę książkę, ale na pewno będę ją miała na uwadze.
OdpowiedzUsuńMoże trafi w Twoje ręce. Na pewno warto się zmierzyć z tym zbiorem :)
UsuńI mnie ciężko opowiadania "wchodzą". Zaczęłam jeden zbiór i jakoś skończyć nie mogę. :)
OdpowiedzUsuńMam podobnie z opowiadaniami ;)
UsuńNa razie nie uwzględnię jednak tej książki w swoich planach, aż tak mnie nie kusi :)
OdpowiedzUsuńRozumiem ;)
UsuńWidzę, że nie jesteś zachwycona totalnie, ale i tak mnie przekonałaś.
OdpowiedzUsuńCieszę się. Jestem ciekawa, jak Ci się spodoba :)
Usuńlubię od czasu do czasu opowiadania. Nie mówię nie mimo minusów i nierówności, gdyż tematyka jak najbardziej w moim guście.
OdpowiedzUsuńCieszę się, że Cię przekonałam :)
UsuńCzasem lubię poczytać opowiadania właśnie dzięki tej niezobowiązującej długości. Ostatnio nawet zaczęłam dwa tomy z opowiadaniami. Jednak mimo że są to krótkie formy, nie potrafią mnie wciągnąć.
OdpowiedzUsuńTrochę mnie zaciekawiłaś tą propozycją. W życiu bym nie wpadła na to, że to polska literatura :)
A ja nie jestem wielką miłośniczką opowiadań, chyba że kryminalnych ;) To może się skusisz?
Usuń